"Dostoyevski'nin dâhice kaleme aldığı 'Suç ve Ceza' romanının kahramanı Raskolnikov, toplumu kurtarmak için tefeci bir yaşlı kadını öldürüp geride hiçbir iz bırakmaz. Ama sonra vicdanıyla hesaplaşmaya başlaması ve vicdanının onu rahat bırakmaması sonucu gidşip teslim olur. Sibirya'da suçunun cezasını çekerse aradığı huzuru ve mutluluğu bulacağına inanır. Bizim edebiyatımızda Raskolnikov olamaz çünkü vicdanıyla hesaplaşma ve suçunu itiraf ederek huzura kavuşan insanlara rastlanmaz. Bu yüzden suç ve ceza kavramları birbirine girmiştir, yakalanmadığın sürece suç yoktur. "
İnsanlara güvenmezsen
"güvensiz" derler ama "bir zamanlar inanmış" demezler.
Duygularını saklarsan "duygusuz" derler ama "çok kırılmış" demezler.
İsyan edersen "öfkeli" derler ama
"haksızlığa uğramış" demezler.
İnsanlar sebepleri asla merak etmezler.
Çünkü onlar hep kolayı tercih eder...