Çok uzundu yol, koştum durmadım. Aldırmadım yağmura... iyi değildim belki ayıpladı herkes beni. Ayıp mıydı sevmek diye düşünmedim o an senden başka hiçbir şeyi düşünmedim...
Biliyorum sana giden yollar kapalı
Üstelik sen de hiçbir zaman sevmedin beni
Ne kadar yakından ve arada uçurum;
İnsanlar, evler, aramızda duvarlar gibi...
Dedim ya, eskisi gibi takmıyorum artık. Bu hayatta hiç kimse vazgeçilmez değil. Birilerinin egosu okşansın diye kendi gururumuzu hırpalamanın bir anlamı yok. Hak edene gönül, hak etmeyene yol vermeyi bilmeli insan. İşte o zaman değerli olursun..
Bir yalana, bir dolana, bir hayale, bir rüyaya, bir kurmacaya, bir düzmeceye...
Adına ne derseniz deyin, bilin ki insan en çaresiz anlarında inanmak istemiyordu gerçeklere.🍂
Konuşuyoruz desem konuşmuyoruz da
Ayrı ayrı şeyler düşünüyoruz üstelik
Birbirimize bakarak
Ne seviyoruz ne de sevmiyoruz birbirimizi
Ne varız ne de yoğuz gerçekte
İki lamba gibiyiz, iki ayrı yerinden
Aydınlatan odayı...