Aşağılandıkça alışan, alıştıkça kanıksayan insanların hepsi garip bir korkunun esiri olarak dengeyi bozmuştur. Herkes komşusunun gelip kendisini dövmesinden korktuğu için ilk önce o, komşusunu döver.
“Herkesin bir yıldızı var mıdır? ” diye soruyor Ahmet.
“Sadece iyi insanların.”
“Ve ne kadar iyi olursan yıldızın da o kadar büyük olur değil mi?”
“Daha büyük ve daha parlak olur." diyorum, her zaman sorduğu soruya her zamanki cevabı vererek.
“Ve başın dertte olduğu zaman yıldızın sana yol gösterir, değil mi?"
“Senin yıldızın ve sevdiklerinin yıldızları."
Mutluluk kimseyi takmamak değildir. Eğer böyleyse kendi etrafında dönüp duran dünya size kancayı takmış, sizi de kendisiyle beraber döndüre döndüre başladığınız noktaya getirecek demektir.
Okur Takip Önerileri
İnsanoğlu çiğ süt emmiştir.Her kötülüğü yapar, her iyiliği de yaptığı gibi.
