Neşe bazen bir kaçış yoludur, bir savunma mekanizmasıdır. Dengeyi sarsıp uçlarda yaşamaya başladığında her şeyi -neşe de dahil- faydalı olanlardan çalar, faydalı olmak şöyle dursun. Önünde duran bir hakikatin üzerini kahkahalarla örtmek ne kadar mümkün olabilir?