O anda Tanrı’nın ilk kelamını hatırladım;
İnsanda ne var?
- İnsanda sevgi var.
Ardından Tanrı’nın ikinci kelamını hatırladım;
İnsana ne verilmemiştir?
- İnsana neye ihtiyacı olduğunu bilme yetisi verilmemişti.
Sonra Tanrı’nın son kelamını hatırladım ve İnsan neyle yaşar anladım...
- Bütün insanlar kendilerini düşünüp kolladıkları için değil, içlerindeki sevgiyle yaşıyor.
- Bir insan bir insanı neden sever?
- İyi biri olduğu için mi mesela?
- Sevgiyle yapılan her şey, iyiyle kötünün ötesinde yer alır. Dans ederken görülenler deli sanıldı, müziği duyamayanlar tarafından.
- Söylediklerini anlıyor musun?
- Ben söylemedim ki, Nietzsche söylemiş.