Deniz Küstü, Büyük Üstat Yaşar Kemal'in genellikle Çukurova'da, Ege'de veya Ağrı'da geçen romanlarından farklı olarak İstanbul'u ele aldığı, 1978 yılında yayınladığı romanıdır.
İstanbul'un çürüyen doğasını, yozlaşan insan ilişkilerini, İstanbul'a büyük umutlarla göçen insanları, Selim Balıkçı ve Zeynel Çelik karakterleri üzerinden ustaca aktarmıştır.
Dikkatimi çeken başka bir detay ise; 46 yıl önce kitapta anlatılan İstanbul'da yaşanan durumların, günümüzde de değişmemiş olmasıdır.
Özellikle Yaşar Kemal okumayı seven her okurun okuması ve kütüphanesinde bulunması gereken bir eser.
Deniz Küstü
Yaşar Kemal
ÖZGÜR BALPINAR / GÜNEŞE KOŞMAK
Acı ve gözyaşı, özgürlüğe olan açlık, anne karnında öldürülen bebekler, katliam, soykırım tüm bunlar size neyi çağrıştırıyor?
Yıllardır işgal altında olan ve her şeye rağmen yılmayıp özgürlüğü umut eden, yaralı ama iman gücüyle ayakta durmaya çalışan Filistin 'e gidiyoruz. Bombaların düştüğü, insanların oradan oraya savrulduğu bu yerden İstanbul'a, umuda yolculuğa şahit oluyoruz.
Leyla, yaşadığı yerin kaderini kendiyle sürüklemiş, ülkesinin sesi olmaya çalışan, güneşe koşan bir sporcu. Babasının desteği ile işgal altında ki ülkesini geride bırakarak, İstanbul'a gelip olimpiyatlara hazırlanır. Ama talihsizlikler bir türlü peşini bırakmaz. Zorbalığa, ayrımcılığa ve sınıf farklılıklarına maruz kalan Leyla, her şeye rağmen amacına ulaşacak mı?
Görmeye, duymaya tahammülümüzün olmadığı şeyleri insanlar yıllardır bizzat yaşıyor. Onları bir nebze olsun anlayabilmek için yazılmış bu kıymetli eseri, sizlere naçizane tavsiye ediyorum. Yazarın dupduru kalemiyle kendi kendini okutan, empati yapmamızı sağlayan bir kitap. Okuyun, okutun efendim... Kitapla kalın.. 
Her Ay Okuyanlar Kulübü
Dünyanın herhangi bir köşesinde, herhangi bir kadın, sıfır noktasında kıskıvrak bekliyor. Umutsuz, çaresiz, ölümle yaşam arasındaki sınırda. Yakın bir arkadaşım, bir otobüs camının arkasından bana bakıyormuş da, yalancı mütebessim bir ifadeyle, dişimi sıkarak ona el sallıyormuşum gibi veda ettim son sayfaya. Evet, ben notu kıt bir okuyucuyum. 10 puan verdiğim kitap sayısı bir elin parmağını geçmemiştir. Ama olsa da 10 değil 100 versem 
Sıfır Noktasındaki Kadın ‘a. Mısırlı Feminist yazar 
Nevâl El-Seddavi, ölüm hücresinde tanışıyor Mısırlı fahişe Firdevs’le. Cezaevine “kadınlarda nevroz” konusunu araştırmak üzere gidiyor. Allah kahretsin ki Sıfır Noktasındaki Kadın, Firdevs’in çok çok gerçek yaşam öyküsü yani biyografik bir roman. Müslüman bir ülkede, erkek iktidarının gölgesinde, hiç bir zaman gerçek kimliğini bulmaya fırsat tanınmamış, kadın olmanın, kadın olduğu için insan gibi yaşayamamanın nasıl olduğunu anlattı Firdevs kendi ağzından. Din’i bütün? babasıyla başladı, hatimden kalkıp ırzına geçen amcasıyla devam etti hayatı. Karşısına bir sürü erkek çıktı, hepsi aynıydı.. Sıfır Noktasındaki Kadın ile Ortadoğu bataklığında, kadın olmayı bir kez daha tokat gibi vurdu yüzümüze Firdevs. Paramparçayım.. Yaşanmış olduğunu bilmek, midemde bir bulantı uyandırdı istemsiz.. Firdevs baş kaldırdı. Onurlu bir son seçti kendine Firdevs .. Yaşasın! ısrarla erkeğin arkasında değil yanında yürümeye azmeden kadınlar.. Kadınlar Yaşasın! .. Keyifli olmayacağına kefilim, verimli olsun ..
