Insan denen şey anılarını yakıt olarak kullanıp yaşamını sürdüyor olamaz mı acaba? O anıların gerçekte önemli olup olmadığın, yaşamın sürdürülmesi açısından hiçbir önemi yok. Sadece yakıt. Ister gazetenin reklam broşürü olsun, isterse felsefe yazıları; ister pornografik fotoğraflar olsun, isterse on bin yenlik para desteleri; ateşe verdiğinde hepsi sadece bir kağıt parçası değil midir? Ateş, 'Aa, bu Kant!' ya da 'Bu youmiuri gazetesinin akşam baskısı' diye düşünerek yakmaz onları. Ateşe göre bunların hepsi kağıt parçasından başka birsey değildir. Iste tam da böyle. Önemli anılar, çok önemli anılar ve hiçbir önemi olmayan anılar... hepsi sadece ve sadece yakıt.
Sayfa 152Kitabı okudu
