Gezi, seyahat anıları okumak pek ilgimi çekmez. O konuda görselciyim. Bir mekanın, şehrin ilk görüntüsü ve bende uyandırdığı izlenim, bana özgü olmalı. Ama ne zaman ki, Attila İlhan'ın Abbas Yolcu kitabını gördüm; ben o şehirleri bir şair gözüyle görmek istedim. Ve anladım ki, çok da isabetli bir karar vermişim.
Genç Attila bir gün trene biniyor ve İstanbul yolculuğu başlıyor. O günden sonra da farklı zamanlarda, gerek tren gerek gemiyle ülkeyi ve hatta dünyayı gezme başlıyor. Tabi ki şairane kişiliği anlatım tarzının tamamına hakim oluyor.
'Abbas Yolcu' kitabı İlhan için de Türk edebiyatı için de yeni bir uslübü barındırıyor. Türkçe Nesir...
Bu kitaptan sonra özellikle 60'lı yıllarda İlhan kalemi hemen tanınır olmuş. Ben bu gezi rehberine bayıldım. Üstadın yarım sayfa kadar Kayseri'yi anlattığı bir bölüm var. Sadece tren istasyonunda, saatlik konaklama ile benim memleketimi öyle harikulade anlatmış ki bunca yıldır bildiğim yeri bana yeniden tasvir etti ve ben bayılarak okudum. Arada daha önce hiç yayınlanmamış şiirlerden mısralar da okudum.
Özetle ben sevdim ve tavsiye ederim efendim.
