Abbasiler, kendi hareketlerine dayalı bir egemenlik (hakimiyet) anlayışını benimsediler: Peygamber'e akrabalığı vurguluyor, bunu da sadece Abbasi ailesiyle sınırlı tutuyorlardı. Yönetimde direkt (babadan oğula) veraseti benimseyerek bunu sürdürdüler.
Sayfa 66Kitabı okudu
Adalet kavramı (veya anlayışı), yargının siyasi otoriteden bağımsızlığı, kadıların hak konusundaki dirençleri, nüfuzlu kişilere ve umum halka karşı adaleti sağlama hususundaki kavrayışlarıyla pekişir.
Sayfa 88Kitabı okudu
Zenginlerin fakirleri köleleştirme yolu olduğu içindir ki, İslam, ribaya şiddetle saldırmıştır.
Sayfa 88Kitabı okudu
İslam, özellikle insanların temel ihtiyaçlarıyla ilgili konularda tekelciliği (ihtikar) red etmiştir.
Sayfa 88Kitabı okudu
İslam toprak, su ve madenler gibi ana tabii kaynakları ümmetin mülkü olarak kabul etti. Sömürüye karşı çıktı; özellikle gıda mallarında tekelciliği kötüledi ve sosyal adaleti vurguladı.
Sayfa 145Kitabı okudu
"Denilir ki, Araplar askeri karakterlerini korumak ve temel görevleri olan savaşa devam etmek için müstakil askeri kamplara yerleştiler. Zafer ve taassup sarhoşluğu onları çevresindekileri hakir itti. Ve denilir ki, onlar ümmî ve bedevî olduklarından yönetim, yazı ve özellikle mali alanlarda başkalarına dayandılar. Kültür tarihini incelediğimizde Arapların hemen "münbit hilal" medeniyetine boyun eğip onun akıntısına kapıldıkları ve tüm şeyleri komşularından kopya ettikleri söylenir. Böylece medeniyetleri yamalar ve tezatlarla doldu."
Sayfa 31 - Endülüs Yay.Kitabı okudu
"İslam daveti yayıldı ama İslam'a girenlerin itici güçleri değişikti. Kimisi hidâyet ve imanla, kimisi ayrıcalıklardan faydalanmak için, kimisi gücünden korkarak daveti kabul etti. Bunun yanında yeni davetin anlaşılması için zamana ihtiyaç vardı. Aynı şekilde güç ve önemi duruma göre değişebilse de eskinin zayıflayıp yok olmadan önce yeni ile çatışması ve bu çatışmanın etkilerinin genel hayatta ortaya çıkması kaçınılmazdı."
Sayfa 85 - Endülüs Yay.Kitabı okudu