Ordu an'ane ve nizama en çok ihtiyaç gösteren bir müessesedir.
Sayfa 203Kitabı okudu
"Sultan Hamid'in kendi husûsî ve âilevî hayatında hiçbir israfı yoktu. Padişahlığı zamanında da muktesidâne yaşar, her fırsatta iktisad ve intizamın faydalarını söyler, lüzumsuz sarfiyâtın ve bilhassa borçlanmanın aleyhinde bulunurdu."
Sayfa 133Kitabı okudu
Jurnal ve jurnalcilik, Sultan 2.Abdülhamid'in kurduğu muazzam bir istihbârât teşkîlâtının hiç de ehemmiyetli olmayan bir parçasıydı. Öyle ki, Tahsin Paşa'nın ifâdesiyle:
"...Sarayın kapısından başlayarak her tarafta kuvvetli bir istihbârât şebekesi vücûda getirmişti.."
Buna mecburdu. Zira amcası Sultan Abdülaziz, istihbârâtsızlığın bir kurbanı olmuştu.
Sayfa 125Kitabı okudu
Zira bir ferde, hattâ evlâdına, murâkıplarına ve eski bendelerine bile emniyet etmezdi. Fakat emniyet eder gibi görünürdü. En sâdık addettiği bir bendenin de en âdi bir menfaat mukabilinde kendi aleyhine kıyam edeceğine kat'iyyen kâni' idi.
Sayfa 118Kitabı okudu
"-Bana Avrupa'ya firar etmekliğin lüzumunu beyân eyledi idi. Fakat ben, millet ve memleketimi fedâ ederek firar etmek denâetini (alçaklığını) hiçbir vakit kabul etmem!.. Varsınlar, burada parçalasınlar!.."
Sayfa 96Kitabı okudu
Fevkalâde ahlâklı ve vicdan muhâsebesine sahip olan Sultan 2.Abdülhamid, kimsenin rızkına mâni olmamak için öylesine bir hassâsiyet göstermiştir ki, çoğu can düşmanı olan sürgünlere bile rahatça yaşayabileceği maaşlar bağlamıştır. Hatta bunlardan biri olan Midhat Paşa'nın cebine Taif'e sürgün giderken beşyüz altın koymuştur.
Sayfa 93Kitabı okudu