Ölü Yıldızlar
Ölü yıldızlar kamaşırken bakire semalarda
Köpekler çöp bidonlarına dayanmış,
Ve ay henüz belirmişken,
İçimdeki uçurumdan düşüverdim
Tren istasyonları sessizliğe gömülüyordu
Arınıyordu caddeler arabalardan
Sokaklar seyrekleştikçe kalabalıktan
Abiler ve ablalar avuçlarına alıp işleri düşünebilsinler diye o bardaklar ince bellidir..
Sayfa 109 - Can Sanat YayınlarıKitabı okudu
Ablalar ve abiler çocukluk günlerinizin devamidir.
Sayfa 207Kitabı okudu
İstanbulu dinliyorum gözlerim kapalı
Şairler parkında Neyzen'e sarılmış bir kadın görüyorum. İyi bir rehabilite şekli. Zira bir heykelin bir insanı incittiği görülmemiştir hiç. Heykelden incinen insanlar var olsa da. Her şeye öksüren bir adam var bir de kendi içine ve hatta dışına isyan bayrağını çekmiş olduğu çok aşikar. Düşünüyorum da bütün insanlığın Neyzenle bir günah çıkarma merasimine ihtiyacı olabilir. Ey insanlığını askıya alanlar mi derdi bize yoksa kibrin ve kirliliğin çocukları mı bilemedim. İyi şeyler demeyeceği kesin.. Burada en çok dikkatimi ceken şeyse kedilerin fazlalığı. Kediler şiirden anlar mı abiler ablalar? Olur da üşenirsem plan yapmaya kalacak bir yer aramaya, yorgun düşersem bu gece Neyzenin dizlerinde uyuyabilirim diye düşünüyorum. Düşünmekten öteye geçmeyeceğini bile bile. Bu arada yazarken ilk defa devrik cümlelerimi düzeltiyorum kendimi devirerek. Yokuş çıkacağım birazdan kaybolmak aynasında. Kayıp bir adam görürseniz o ben değilim yine de insanlık kayıpken. İçim bir sıkıldı bu arada Neyzen arkamda oturan adamın pek tekin biri olmadığını fısıldadı kulaklarıma. Kulaklarım artık sağır değil heykellere. Haa bir de Özdemir Asaf heykeli de var. Onu yapan heykeltraş işini bitirdiğinde fazlaca üzgünmüş herhalde çünkü ben Asafı hiç bu kadar üzüntülü görmemiştim. Gözlerim de kör değil benim Asaf'a.
Herhangi biri
Abiler! Ablalar! Sizler de bir baksanız buraya. 'Ah ilim irfan haya edep kalmamış.' diyerek yakınmayı bırakın biraz. Öyle küçük de görmeyin Hamza'yı. Hem ne olmuş yani 4 yıldır sınavı kazanamadıysa? Emperyalist, kapitalist, modernist zihniyete köle olduktan sonra adının şirket logolarında yazmasının ne yararı olur ona? Hamza öyle alelade bir lakaba prim verecek çocuk değildir. Düşünür Hamza. Ve sorgular, sigaya çeker.
Belki de bizi hasta haliyle daha çok uğraştırmamak, üzmemek için ya da onca yokluk arasında yük olmamak için kıymıştı canına ama keşke yapmasaydı. O bir gün bile daha fazla yaşasaydı da ben o bir gün için tüm ömrümü hamallık yaparak geçirseydim. Son bir kez sarılabilseydim. Üzerine sinen işçi terinin kokusunu ta ciğerlerime kadar çekebilseydim. O ölmeseydi be ablalar! Babam ölmeseydi ve ben büyümek zorunda kalmasaydım vakitsiz. Ömrümün kalan kısmında sürekli arkamı kollamak zorunda olmasaydım. Bayram sabahlarında öpülecek bir baba eline muhtaç uyanmasaydım. Böyle yarım yamalak, böyle yakışıksız, böyle sokak ortasına terk edilmiş yavru köpekler gibi çaresiz kalmasaydı hayat. Kolumuz kanadımız kırılmasaydı böyle. Babamız ölmeseydi be abiler! Babalar hiç ölmese olmaz mıydı?
