Hayattaki düzensizliklerin en büyük nedenlerinden biri şudur ki, herkes hayatında
refaha kavuşmayı arzu eder, fakat hayatını
terfi ettirmesini ve bizzat çalışma sonucunda
hayatını daha iyi bir biçimde düzenleme
ihtiyacını hissetmez."
Herkes hayattan bir şey almak ister ama
ona bir şey vermek istemez. Çoğu kimse
hayata menfaatçi, zorba ve asalak olarak atılır. Hayatın anlamını bu asalaklıkta ararlar.
Böyle bir hayat anlayışı uzun yıllar boyunca
acı içinde çocuklara aşılanır. Kimler aşılar? Anne-baba!.. Bu telkinlerle yetişen çocuklar
büyüdüklerinde zorba, aç gözlü, şehvet düşkünü, tembel ve vurdumduymaz olurlar.
En sonunda artık hiç kimseye ve hiçbir şeye
sevgi ve bağlılık duymayan duyarsız gençler
olur çıkarlar. Bu tiplerde ülkeye, millete karşı
sevgi, yüksek düşüncelere ciddi uğraşlara saygı uyanmaz. Anne ve babalarını da içtenlikle sevmezler.
Ne ekerseniz, onu biçersiniz.!
Ne pişirirseniz, onu yersiniz!
Eğer gençliğin ruhunu tarım yapılmayan bir tarla gibi kendi hâline bırakırsanız, orada
ısırgan otları ve dikenler yetişir.
Sonunda bizim usullerimiz ölecek, renklerimiz solacak. Kitaplarımızla, resimlerimizle kimse ilgilenmeyecek. İlgilenenler de ya hiçbir şey anlamayıp, dudak büküp , neden perspektif yok, diyecekler ya da kitapları hiç mi hiç bulamayacaklar. Çünkü ilgisizlikle birlikte, resimlerimizi zaman ve felaketler yavaş yavaş yiyip bitirecek. Ciltlerindeki arap zamkında balık, kemik, bal olduğu için ve sayfaları yumurta ve nişastayla yapılmış aharla cilalandığı için, aç gözlü arsız fareler sayfaları hapır hupur yutacak; beyaz karıncalar, kurtlar, bin bir çeşit böcek kitaplarımızı tıkır tıkır kemirip yok edecek. Ciltler parçalanacak, sayfalar kopacak; hırsızlar, ilgisiz hizmetkarlar, çocuklar, ocak yakan kadınlar sayfaları, resimleri düşüncesizce yırtacak....
Sayfa 197Kitabı okudu
Sezer Sezin'i boğazına kadar toprağa gömmüş, taşlıyorlardı, çünkü fuhşiyat emreden şeytana uymuş, kahpe olmuştu. Kahpe'ye vuruyorlardı, Kahpe'deki şeytanı taşlıyorlardı. Allah'ın Resulü, 'Şeytan, kadının dolaştığı yerde dolaşır' buyurmuştu; 'Kan, şeytan damarı kımıldattığında fışkırır,' buyurmuştu. Allah'ın Resulü, Hazre-ti Aişe'ye hayız kanını da şeytanın fışkırttığını söylemişti. Benim içimde de şeytan vardı! Bedenimi fesata uğratacaktı. Bedenimde çirkin şeyler icra edecekti. Gözle görülmeyen küçük varlıkların sonsuz evreni beni yutacak, içinde eritecekti, iyi insanlar, Allah ve Resulünün emirleri gereği şeytanı bertaraf etmekle yükümlüydüler. Beni şeytandan kurîarmak için döveceklerdi. Oluk oluk kanlar akacaktı. Etlerimi didik didik edeceklerdi. Aç gözlü cin sürüleri bağırsaklarımı kemirecek, gözlerimi oyacak-lardı. Çığlıklar atacaktım ama çığlıklarım şeytanın çığlıkları olacağı için kimse bana acımayacaktı.
