Bazı şeyler söylenir, ama yapılmaz..
Vatan sağ olsun!!!
2001 yılında Isparta Eğirdir Dağ Komando okulunda üç ay olan acemi birliği eğitimimi Kıbrıs Türk Kuvvetleri Alayı'na çıkan dağıtımım yüzünden dört aya çıkardılar ve ben fazladan bir ay daha katlanılmaz eğitimleri alarak dördüncü ay sonunda "usta" Komando Er olarak adaya gittim. Bizim zamanımızda askerlik şubesinde ilk imza attığımız
İnsan, nerden gelip nereye doğru gittiğini karıştırsa bile, yol onu gene de bir yerlere götürmekten geri durmayacaktır..
Okuyup anlamak, bilmek gerek.
Çünkü insan en çok bilmediğine düşmandır.
Bu insan tuhaf bir mahlûk diyorum da, kimse inanmıyor.
Bir kelebek hiçbir zaman yalnız değildir. Yalnız olmadığı için yalnız değildir demiyorum, yalnız olduğunu bilmediği için yalnız değildir diyorum.
Sayfa 133 - iz yayıncılıkKitabı okuyor
Ölüm mü gerçek hayattır, hayat mı rüyadır, rüya mı uyanıklıktır, uyanklık mı ölümdür ve insan hangisinden kalkıp hangisine doğru yolculuğunu sürdürmektedir, kimi zaman anlaşılmaz hale geliyor..
belki güz mevsiminin genel özelliği budur:
biz, onu, kendimize göre güzelleştirmeye çalışarak güzelleştirmeyi başarırız..
“../ancak af durumunda bilinçli bir unutuş söz konusu olabilir..”
../olayın doğrudan karşısına çıkarak, onu saptırmadan ve onun gözünün içine bakarak ifa edilen bir unutma halidir af..
Sayfa 74 - İzKitabı okudu
Herkes kendi hayatını yaşar, yaşıyor. Herkes, hayata verdiği değer neyse, ondan da onun karşılığını görüyor..
Birisine, 'nihayet nedir' diye sormuşlar da, insanın başladığı yere dönmesidir demiş!.
Evet, insanlar karmakarışık, fakat birbirlerine çarpmadan yürüyorlardı..
Fırsat herkesin önüne eşit biçimde getirilmiş olmasına rağmen, ondan istifade etmesini bilmek yalnızca bir hedefi olana nasip oluyor..
Sakladıklarımız ve yitirdiklerimiz bizi kimbilir ne kadar yoksullaştırıyor ve yoksullaşırken de bir yandan kimbilir başka neler kazanıp zenginleşmenin yolunu buluyoruz? Bu insan tuhaf bir mahlûk diyorum da, kimse inanmıyor..