Defter, ben yoruldum, sen yorulmadın mı daha? Beynim mürekkep salgılıyor, yığınla anlamsız, saçmasapan döküntü.
Kime ne yararı var bütün bunların? Devinimsizlik, durukluk.
Defter, kendi kendine yaz artık bir şeyleri. Ömrümün kıyılarında dolaşıyorum, nicedir hep bir şeylerin kıyılarında, aklımın, bedenimin, gücümün ... Belki de enginlere hiç açılamayan bir kıyı adamıyım ben. Belki değil...