Her canlı bir görevle gelir dünya'ya...İnsanın görevi içinde saklıdır. Sen amacından saptığın zaman acılar çekecek,hak etmediğini düşündüğün bir hayat yaşayacaksın... Yine de hayat sen istemesen de seni amacına doğru sürükleyecek
Kendine sorarsın "ben kimim" diye. Derinden gelen cevap aynı olacaktır. "Hiç kimse" Hiç kimse isen eğer, gerçekten tanımaya başlarsın kendini
Varlığını sürdürebilmen için gerekli olanı yapmazsan tembelsindir ve hayat sana lütufta bulunmayacaktır. Başına gelenlerin neden başına geldiğini düşünmeyi bırak, olanı kabullen ve bu olan her neyse onu bir daha yaşamamak veya istiyorsan yasamak için ne yapmalısın onu düşün. Zihnin seni yorum yaparak geçmişe ya da geleceğe taşıyacaktır. Zihninin seni tutsak etmesine izin verme
Achilles Valentin
Dindirmeye çalıştım kalbimin çarpıntısını. İkna etmek istedim kendimi en kötü olasılıkları zihnimde yaşatarak. Baktım olacak gibi değil; vazgeçemiyorum bu istiridye kabuğunun iç tarafından bir tarikat aradım kendime. Özlemle bekledikleri Mehdi’nin geldiğini, artık Tanrı’nın kıyameti koparmaya mecbur olduğunu, aşkın meşkin dert edilmemesi gerektiğini, yakında Tanrı’dan başkasına aşık olduğum için cayır cayır yanacağımı o kalın kafama sokacak bir tarikat. Hâlbuki; o gözleri hatırladıkça kendimi hoş görmeye başlıyordum yaradandan ötürü. -Achilles Valentin-
Achilles Valentin
Almak için aylarca kupon biriktirdiğimiz ansiklopedinin, gazetedeki resimleri kadar büyük olmadığını gördüğümüzde vazgeçmeliydik hayal kurmaktan. - Achilles Valentin -
Achilles Valentin
Doktorlar sorunun kaynağına inmeyi beceremiyorlar. Ben doktor olmuş olsaydım her hastamın geçmişini izlemek için bir sistem kurardım. Öyle kan tahlili, röntgen, tomografi ile uğraşmazdım. “Neyiniz var?” diye de sormazdım. “Gel bakalım kardeş” derdim ki; ben doktor olsaydım herkese “kardeş” derdim sanıyorum. “Gel bakalım kardeş, daya çeneni şuraya, içerideki kırmızı ışığa bak sadece” derdim. O kırmızı ışığa bakarken ben de ışığın arkasından keşfederdim kanayan yarasını. Şunu yeme, bunu içme de demezdim. Ye kardeşim derdim, ama eskisi gibi yeme. Yediğini, içtiğini bari görmezden gelme. Sanki ilk defa ağzında bir lokma yuvarlayacakmışsın gibi şaşkınlıkla çiğne ne yiyeceksen. İçtiğin sıvıyı boğazından akarken hisset. İnsanlığın yararına tek hareketim doktor olmayı aklımdan bile geçirmemektir. Eğer zamanında doktor olmayı düşleseydim doktorluğu yasaklarlardı. Achilles Valentin
Achilles Valentin
Hayal kurmak için sadece gecelerin kalır. Kimilerinden sıkıldığın için artık görüştüklerin birkaç kişi ile sınırlanır. Yaş almak böyle bir şey işte. Çevreni kendi isteğinle azaltırsın. Kendini yok etmeye önce çevrenle başlarsın.
Sayfa 4Kitabı okudu
Arada güzel şeyler de olur. Beklemeye değdiğini düşündürecek şeyler. Ama bunlar genelde bir anda olup biter. Hemen hatıralar kategorisindeki yerini alır, eskir.
Sanat felsefeyi taşır yanında. Felsefe sorgulamayı öğretir. "Ne yapıyorum ben?" dedirtir adama. Başlı başına bir siyasettir sanat. Güzel insan yaratma siyaseti. Diğer eğitim politikaları gibi etkisini görmek için koca bir neslin eğitimini tamamlamasını da beklemezsin. Hemen etkisini gösterir. Birkaç yıl sonra bir bakmışsın barışmışız (!)
Artık bizi ayakta tutan tek şey ölüm. Ona da çare bulurlarsa hepten çıkarız insanlıktan. Yaşamayı bir tat meselesi olmaktan ayırır, iyice tamahkar olur gideriz.
Sonra bir gün; hiç anlamadığın, beklemediğin bir anda gelen son bir darbe ile kırılır kafan. "Kırık" olmuşsundur artık. O halinle gülmeye başlarsın birdenbire. Sana acı gelmiyordur artık olanlar. Gülersin çünkü bedenin gülmeyi özlemiştir.
"Bazı hikayeler sözlerle değil, gözlerle yazılır." Ben mesela; aşkı gözlerde görmeyince vazgeçiyorum sevmekten. Sözler geçersizdir.
Savaşlar hep olacak, dünyada barış hiç olmayacak. Çünkü en başından kaybediyoruz. Daha iki kişi birbirini sevmeyi beceremiyorken, milyarlarca insanın barışması büyük bir hayal olarak kalacak.
Achilles Valentin
Öyle biri var mıydı gerçekten? Yoksa hepsini ben mi uydurdum. O salak gülümseme arzuladığım için mi yerleşti yüzüme? Yoktular, evet, yoktular. Hiçbiri yoktu. Sadece ben vardım ve bende fazlalık haline gelen kalbim. Kimsecikler yoktu aslında. Ben kendi kendime yangın yerine çevirdim kendimi. Besbelli büyük yanıldım. Bunun dönüşü yok. Kaybolduk, kaybettik.