Acıyla Tamamlanmak!
Bir yüreğin çarpıntısı kanatlandı ruhumda, sevmenin güven veren tarafı ışık oldu bu garip yalnızlığıma. İçimde aradığım yolu buldum, kalbimde ıssız kalan orman, yeşillendi bir anda. Uzun bir trenin yolcusuydum bir zamanlar şimdi ise yerini bulmuş biriyim. Kayıp sandığım günler, acı sandığım hâyal kırıklıkları meğerse bir köprüymüş gerçeğe ulaşmamı
" İnsanın varlığına işleyen önyargıların çok erken yaşta başlamasından acı duyardı. "
yürü, diren kendine
kirli harmaniyen gene de daha güzel
lekesiz bir acı daha güzel kendine
kentin uçurumlarından sıçra
buz tutmuş gönülleri
bloklarda dar içleri
minibüslerde sıkışmış
duraklarda manavlarda dar içleri
Sayfa 78 - Ayyıldız Matbaası - Ankara - 1978, BANA DEĞEN DÜNYA
...
biz burada, kadehten ve sevgiliden gayrısıyla işi olmayanlar adımız çıkmış şarap içen rezillere sen şarap ve sevgiliyi o dünyada bahşedeceksin ibadetle ömür geçiren günahsız müminlere
o acı ve yakıcı günah ki can atıyorduk
ona kavuşalım diye
birden ad değiştirdi ve
sevap oluverdi ey Tanrım senin cennetinde
neyimiz varsa senden, demiştin ki:
sevgim deniz, öfkem tufan gibidir
istediğimin kalbini karartırım
seçtiklerimse tertemizdir
öyleyse ne diye uğraşalım boşuna
yol bulsak ne çıkar fildişi kulelere
istediğini sürer, istediğini yanına alırsın
senin fermanından ey Tanrım yüz çevirmek neyimize
nesin sen, hepimizi kendinden yaratan sen? nesin sen? bir oyuncağın üstündeki iki sıcak elden başka?
kille uğraşıp dururken diğerleri
üflüyorsun sen kile başıboş kullar yaratmaya.
nesin sen? kendi görkeminin, nâmının kölesi kendi güzelliğini gösterince dünya aynası
sürekli döndürmektesin o aynayı ki
daha iyi göresin kendi sonsuz yansımanı
...
KullukKitabı okuyor
Zehir damlası bırakıp gitmek...
Giderken Hasan'ın karanlık pencerelerine baktım, pencereden hâlâ arkamdan, " İyi bir adamla evlenmene mâni olmak istemem! " diye bağırıyor gibi geldi. Acı acı güldüm. Dünyada en çok sevdiğim sizlerin saadetine zehir damlası bırakıp gidecektim. Ömrünüz oldukça mavi deniz size hıyanetinizi hatırlatacaktı.
Sayfa 127 - CanKitabı okudu
“Mektup mu? Unutulmuş… Yazılacak ne kaldı ki! Memur kafalı daktilo tuşlarından ukala bilgisayarlara uzanan bir hükümranlıkta…”
Sayfa 132
DÜLGER BALIĞININ ÖLÜMÜ
Hepsinin gözleri güzeldir. Hepsinin canlıyken pulları kadın elbiselerine, kadın kulaklarına, kadın göğüslerine takılmağa değer. Nedir o elmaslar, yakutlar, akikler, zümrütler, şunlar bunlar?..
Mümkün olsaydı da balolara canlı balık sırtlarının yanar döner renkleriyle gidebilselerdi bayanlar; balıkçılar milyon, balıklar
’Burada eğer bir kadın kahkaha atıyorsa kadere ince bir sitem göndermesinden acılarını ve dertlerini bastırmasındandı. Burada herkes yaralıdır ve herkesin acı bir hikayesi vardır..’’
...
...
Tuzlu ve acı deniz, bir kez olsun tatlı duygular uyandıracaktı.
...
...
Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
“Satırlarda gözleriniz fikri bulup idrakinizle bunu yakaladıktan sonra gönlünüzde endişe duymuyorsanız nasıl hakiki manada okuyucu olabilirsiniz?”
Sayfa 101
ÇATIŞMA
Çürümeden çok önce, galiba kokuşmadan da evvel, ölümle dirim arasında geçen kavganın sonundaki boşlukta; birtakım ecza şişelerinin küçüklü büyüklü, sıra sıra dizildikleri, ağızlarını açıp bekleştikleri zamanı; ötekisi ile; sıcacık bir oda ve bir sepet içinde kokmaya, bir kurt yüzünden bozulmaya, delirmeye, canlanmaya hazırlandıkları zaman
Bir deniz köpüğü gibi bir an da var olup bir anda son bulan bir hayat için sizce değer mi bu kadar acı ve sızı ?
Onu uzaktan izledim hep. Geçen günler, ona duyduğum sevgiyi azaltmadı.
Ama, bir gün, ölümü mü, öldürülüşü mü, ne olduğunu bilemediğim bir kendime gelişle sarsıldım.
Yanlışlarımın en acı ve bağışlanması olanaksız olanıyla, deniz kıyılarında dolaşmaya çıkalı yıllar oldu.
Bir gün, onunla yeniden karşılaşacağımı umuyorum.
“Seyretme telaşı içine düşmüş insanların durup düşünmeye, düşündüğünü ifade etmeye dair tüm kabiliyetleri ellerinden alınmış sanki. Önce söz vardı. Şimdi seyretme var bol bol.”
Sayfa 41