Ethem, Emin ve Ekrem üç kardeş. Dışarıdan baktığınızda halleri vakitleri yerinde, yaşayıp gidiyorlar. Ama gerçekten öyle mi, gerçekten çoluk çocuğa karışmış, iş güç sahibi olmuş bu insanların hayatları böyle mi? Değil tabii ki… Hepsinin bir derdi var, hepsinin sırrı. Hepsinin kapanmayan yarası. Anne neden hiç sevmemiş Ethem ve Ekrem’i? Ya Emin, Emin neden eşi Hülya’ya hiç ısınmamış, yüreğinde bitiremediği bir sevdası mı varmış? Ekrem ve Sevgi neden hiç karı koca olamamış? Nurten, Ethem’in eşi Nurten… Herkesten daha sıkı bir yalana inanarak nasıl da kandırmış kendini bunca sene. Ethem içindeki o kimsesizliğin sebebini acı da olsa öğrenince nasıl da rahatladı. Hayat bu işte, yaralarımız var, yaralayanlarımız. Kaçımız birbirimize söyleyip de birbirimizi anlayıp derman oluyoruz ki? Şarkıda da demişler ya “Söyleme bilmesinler”. Yanımızdan yöremizden geçen insanların da belki ne çok derdi var böyle söyleme bilmesinler dediği. Bayıldım, her karakterin ağzından hikâyeleri dinledim, hiçbir şey yarım kalmadı. Tüm taşlar oturdu. Okuyun, insanları anlayın.
