İnsan bazen yalnız hisseder kendini
Bu kitap da 
Miraç Çağrı Aktaş bu yolda rehberlik etmesi amacıyla okunuyor. Tabii ki zor şeyler yaşayınca toparlanmak, ayağa kalkmak zor ama, yeni bir umutla kaybettiğini sandığın yerden tekrar daha 
Hayat Kaybettiğin Yerden Başlar güçlü bir şekilde başlamak gerektiğini anlatıyor yazar. Mesela kaybetmek. Kaybedilen her ne varsa değerlidir fakat bir zaman sonra kişi yitirdikleri sayesinde tecrübe sahibi olur. Hayatta hiçbir acı sonsuza dek sürmez. İnsanlar sonsuza dek süreceğini sandığı acıların kitabı okuduktan sonra yitirileceğinin farkına varıyor. Bakış açısını değiştiren kişi, bu sıkıntıdan kurtulmak için “bu kadar üzülmeye değer mi” sorusunu kendine sorar ve aslında değmeyeceğini anlar. Ardından kendine gelir ve tüm olumsuzlukları geride bırakır ve kendine de zaman ayırmaya başlar. Bize kötülük yapanlara kötülük yapmaktansa affedip uzaklaşmamız gerektiğini belirterek hafifletmeye yardımcı olur. Ve bunları yaptıkça güçlenip kendimizden başkasına ihtiyacımızın olmadığını farkına vardırır. Yani aslında hayatı kazanmak için bir şey elde etmemizi beklemek yerine, düştüğümüzde çok daha güçlü kalkıp, asıl o zaman kazanabileceğimizi belirtir. İnsan bazen yalnız hisseder kendini içsel olarak da iyi hissetmez tam da o zamanlarda okunması gereken bir kitap olduğunu düşünüyorum. Ne olursa olsun pes etmemen gerektiğini aşılıyor. Çoğu duygularımıza tercüman olacak bir kitap olmasının yanı sıra da çok fazla dinsel içerik barındırıyor.
Hayatta kim olduğumuzu yaşadığımız olaylar neticesinde verdiğimiz kararlar belirler. Kimimizin yaşamına acı düşer, kimine mutluluk, kimine şüphe.
Her duyguyu makul miktarda yaşadığımız ömrümüzde, hiçbir şey baki değil ne yazık ki.
Tirol’da bir kasabada yaşayan Franz ile tanışıyoruz. Babası düğün organizatörü olan bu genç adam, babasının yanında çiftlerin düğün fotoğraflarını çeker.
Bir makine ve sonsuza dek unutulmayacak bir kare.
Muhteşem bir şey değil mi?
Değil.
Hikâyeyi Franz’dan dinlediğinizde işin gerçeğinin bu olmadığını sarsıcı bir şekilde öğreniyorsunuz.
Her zamanki gibi yine bir çekim zamanında beklenmedik bir şey yaşanır. Bir gelin intihar eder ve soruşturma beraberinde hayat sorgusunu da getirir. Tüm bu olayların arasında hikâyemize bir kayak profesörü dâhil olur. Fakat rolü fazla uzun sürmez, o da intihar eder. Bu iki intiharın ortak noktası ise Franz’dır. Çünkü her iki maktülü de gören Franz’dır.
Sizce bu genç adam bu işin içinden nasıl çıkacak?
Norbert Gstrein ile tanışma kitabım Gençliğimde. Tam benlik, tadından yenmeyen bir eserdi. Betimleme oranı fazlasıyla beni mutlu ederken, hayatı sorgulatan, anın önemine vurgu yapan, kurgusuyla yalın akıcı lakin bir o kadar da dikkat isteyen bir eserdi. Kendinizi okurken Şato Dağı’nın eteklerinde hissediyor, bilmediğiniz sırları yük sanıyor, yeni başlangıçların heyecanını iliklerinizde hissediyorsunuz.
Gençliğimde 
Norbert Gstrein
