Hayatın acı verici olduğu ve kusurlu olduğu gerçeği, o zaman hayatta olmanın ayrılmaz bir parçası olarak kabul edilir. Mutluluğun, koşulların tam olarak istediğimiz gibi olmasına ya da tam olarak istediğimiz gibi olmamıza bağlı olmadığı anlaşılır. Aksine mutluluk, kendimizi ve yaşamımızı olduğu gibi sevmekten, neşe ve acının, güç ve zayıflığın, zafer ve başarısızlığın tam insanlık hissiyatı için gerekli olduğunu bilmekten kaynaklanır.
Sayfa 156 - Diyojen yayıncılık