Edda kimdi? Eda neydi? Hayatımın anlamı onun varoluşuna bağlı olduğundan, kendimi ilk kez dışarıdan görmemi sağlayan bir insan. Ve öldüğü an üzerimde çok derin ve çok sahici bir etki bıraktı: Onun ölümü benim ölümümdü ve şu an yaptığım her şey, şu an yaşadığım hayat, Edda'da farkına vardığım gelecek ölümümün ve onun soğuk, karanlık hareketsizliğinin izdüşümüydü.
Sayfa 146Kitabı okudu
Düşüncelerimin beni nereye götürdüğünün önemi yoktu; elbiselerimden başlayıp, duvarlardan, kayalardan ve camdan geçen ormandaki akarsulara kadar, maddeyle kuşatılmıştım.
Sayfa 109Kitabı okudu
Birkaç yıl sonra bir anatomi kitabının içinde, mum dökülmüş bir iç kulak resmi gördüm. Tüm kanallar, sinüsler ve boşluklar dolmuş, her şeyiyle açık seçik bir görüntü oluşmuştu. Bu resmin üzerimde bıraktığı etkiyi anlatamam. Resmi görünce az kalsın bayılacaktım. O anda dünyanın bizim gerçekliğimizden daha gerçek bir gerçekliğin içinde, her oyun doldurulduğu, mevcut kabartmaların içerikten tamamen yoksun aynı boşlukların içine oyulduğu tam bir mağara yapısında var olabileceğini hissettim; tıpkı bir deniz kabuğunun ya da bir yaprağın çağlar boyunca bıraktığı izleri, kabuğun ya da yaprağın taştaki konturlarından, derin ve hoş bir etki oluşturabilmek için kopyalanan tuhaf ve kırılgan fosiller gibi. Böyle bir dünyada biz insanlar, karmaşık ve çürüyebilir organlarla dolu gösterişli fazlalıklarımızla daha fazla etli butlu olamazdık; tıpkı sudaki hava kabarcıkları gibi, evremin ılık ve yumuşak maddesinde yavaşça süzülen saf boşluklar olurduk.
Sayfa 69Kitabı okudu
"Hayatın tamamı kusursuz bir tiyatrodur."
Sayfa 49Kitabı okudu
Ruhun belli derinliklerinde sıradan sözcüklerin hükmü yoktur.
Sayfa 44Kitabı okudu
Son..
Gerçeklik duygum neyden oluşuyor? Bir sonraki rüyamı görene kadar bu hayatı yaşayacağım. Mevcut anıların ve acıların ağırlığı üzerime çöküyor ve ben onlara direnmek istiyorum, onların asla uyanamayacağını uykularına dalmak istemiyorum. Şimdi gerçeklikle boğuşuyorum. Çığlık atıyorum, uyandırılmak için yalvarıyorum, başka bir hayata, gerçek hayatıma uyanmak için yalvarıyorum. Doğru, hem de güpegündüz ve ben nerede olduğumu biliyorum, hayatta olduğumu biliyorum, ama kabusumda olduğu gibi, eksik olan bir şey var. Boğuşuyorum. Çığlık atıyorum. Sarsılıyorum. Beni kim uyandıracak? Çevremi saran şu mutlak gerçeklik beni dibe çekiyor, batırmak istiyor. Beni kim uyandıracak? Hep böyleydi. Hep. Hep.
jaguar kitapKitabı okudu
Bu senin hayatın, başka hiçbir şey değil.
jaguar kitapKitabı okudu
sahici ve yeni bir hakikatin, sıcak ve içten, beni en anlaşılır biçimde bir isim gibi özetleyebilen bir hakikatin ortaya çıkacağı ve içimde tümüyle yeni, benzersiz bir notanın çalacağı ve bu notanın hayatımın anlamı olacağı bir günü duyumsuyorum…
jaguar kitapKitabı okudu
Derinlerimde bir şey, olabildiğince uzaktaki bir hakikatin, çamurdan üstün ya da sadece farklı bir hakikatin onayına ulaşmak için mücadele ediyordu. Boşuna. Kişiliğim uzun zaman önce şekillenmişti ve şimdi, her zaman olduğu gibi kendini yeniden onaylıyordu: Dünyada çamurdan başka bir şey yoktu. Acı olarak hissettiğim şey zayıf bir çamur kabarcığıydı, onun sözcüklerde ve düşündeki protoplazrnik uzantısıydı*.
jaguar kitapKitabı okudu
bacaklarımı banka uzattım, sırtımı bir ağaca dayayıp rahatıma baktım. Güçlü ve bağımsız olmamı neyin engellediğini düşündüm; bütün bu dalların ve yaprakların içinde akıp duran, titreşen, yaşamla dolu özsu gibi taze ve dinç hissetmemi engelleyen şeyi, ve benim içimde akan şeyi; dik, övünçlü, ayık durmamı, güneş ışığının altında düşüncelerle yüklenmemiş olmamı engelleyen şeyi; gözlerimin önüne serilmiş, her şeyiyle apaçık, içe dönük hayatımı düşündüm, tıpkı bir kapana kısılmış gibi!
jaguar kitapKitabı okudu
Kurumuş bir mısır sapı içinde görülecek o kadar çok şey vardı ki.
jaguar kitapKitabı okudu
önce tereddüt ettim, iyi terbiye almış olmanın son izleri ölen çok sayıda gladyatör gibi, içimde vahşice savaşıyordu; ama sonra, karanlık bir gecede hepsi birden kaynaşıp eridiler ve ben kendime dair tüm bilgiyi yitirdim.
jaguar kitapKitabı okudu
Gördüğüm ve hissettiğim her şeyde vahşi ama anlaşılır bir umutsuzluk vardı. Dile getirilmemiş kızgınlıklarla dolu, gizli ve sevgiyle anılan yakın arkadaşlıkların gerçek ya da hayali imgelerden oluşan zihinsel cüzamı, basit ve ilkel hayatıma paralel bir şekilde uzanıyordu. En küçük ayrıntısına kadar hayali sahneler tasarlıyordum*.
jaguar kitapKitabı okudu