"Herkes kendi hayat yolunda acılar çekip iyileşir..."
Böğürtlen Kışı
Sadece büyük acılar çekenler mutluluğun anlamını bilirler. Siyah Lale, Alexandre Dumas.
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Denize saatlerce bakabilir, bir kuşa, bir çocuğa
Yaşamak yeryüzünde, onunla karışmaktır
Kopmaz kökler salmaktır oraya
Kucakladın mı
Çile
Varolan her kusursuz şeyin ardında acılar gizliydi. En sıradan çiçeğin açması için dünyanın çile çekmesi gerekiyordu sanki.
Öyle acılar vardır ki, onları iyi gizleyemezsek, gözlerimizden bir yolunu bulup süzülür ve yanaklarımızı ıslatabilirler.
14
Yasaların yargısı doğru mudur
Ya da yanlış mıdır bunu bilemem;
Bildiğim tek şey bu hapishanede
Demir gibi sağlamdır tüm duvarlar,
Bir yıl kadar uzundur her geçen gün
Yıl bitmek bilmez, uzadıkça uzar.
Kabil'in Habil'i öldürdüğü
Günden beri hiç dinmedi acılar
Çünkü insanların insanlar için
Koymuş olduğu bütün yasalar
Tıpkı
Yalnızlık koleksiyoncusuyum ben. Ama hiç yalnız kalmadım, yalnızlık oldum hep. Beni hiç yalnız bırakmadı yalnızlıklarım. Çok terk ettim onları. Ama dönüp dolaşıp yine onları seçtim. Aslına bakarsan ne kazandığım yalnızlığa seviniyorum ne de kaybettiğim kalabalığa üzülüyorum. Tek başınayım ama hâlâ ayaktayım. Bir tek içimde sakladığım acılar, alnımdaki çizgilerden kendini ele veriyor o kadar. Acıyı çözdüm mesela. Onunla ayakta durabilmeyi...
Acılardan kaçılmaz, biliyorum ama nasıl en az zararla çıkılır öğreniyor işte insan. Hayatın benden çaldıklarını hayattan çalıyorum şimdi. Acıya katlanmayı öğrendim de işte yine de bitmiyor içimin sızısı...
KARANLIK SOKAKLARIN İSYANKAR DELİKANLISIYIM
KINAMAYIN KIZMAYIN İSYANIMA,NAPAYIM SEVDALIYIM
ACILAR YAKAMI BIRAKMAZ MUTLULUK YANIMA YAKLAŞMAZ
GÜNDEN GÜNE ERİYİP GİDİYORUM UMRUNDAMI DÜNYA
SADECE İZLE YOKOLUŞUMU SEVMEYE ÇALIŞMA!
GURUR DUY BİRAZ KADERE DİRENİŞİME VE SANA OLAN BU SEVGİME
İSYANKAR Bİ BERDUŞUM BU AŞKIN YOLUNDA
İSYANIM KENDİME SANA VE BU AŞKINA
ELİNİ TUTSAM ALIŞKIN DEĞİLİM BIRAK DİYORSUN
AYIPSA AYIP UTANMAM İŞTE YAZIYORUM
SONRADA ANASI TİPLİ PİÇLERİN İÇİNE DÜŞÜYORSUN GÖRÜYORUM
İSYANKARIM BELKİ AMA DUYGUSALIM BİRAZDA
SENİ DÜŞÜNÜP DÜŞÜNÜP AĞLARIM ARADA SIRADA
KAPILMIŞIZ İŞTE KURT KAPANINA KURTULUŞ YOK TEK BAŞINA
UYARANLARA KULAK ASMADIM DÜŞTÜM AŞKIN YOLUNA
EĞER ÖLÜR GİDERSEM BU YOLDA SEN HİÇ KAFANI YORMA
BENDEN KURTULAMAYACAKSIN CEHENNEMDE KALCAZ ZEBANİLER ARASINDA
BEN İSYANKAR SENDE GÜNAHKAR OLUNCA!....
(yazar MIZARLI TİLKİ)
Ya ortasındasındır Aşk'ın merkezinde; ya da dışındasındır, hasretinde..
Ella Rubinstein (40) Amerikalı bir ev kadınıdır. Tipik burjuva değerlerinin hâkim olduğu oldukça varlıklı bir ailesi, düzenli ve görünüşte "sorunsuz" bir evliliği vardır. Üç çocuğunu da büyüttükten sonra bir yayınevinde editör-asistanı olarak iş bulur; görevi A. Z. Zahara adlı tanınmamış bir yazarın tasavvuf felsefesini konu alan tarihi romanını değerlendirmektir.
Ancak hayatının kritik bir döneminde eline aldığı bu kitap, hiç beklemediği bir şekilde Ella'yı derinden sarsacak, dünyevi aşkı keşfetmek adına zorlu ve tehlikeli bir yolculuğa çıkmasına neden olacaktır.
Hayatlarımızın durgun gölünü dalgalandıran taş misali, yüzleşmek zorunda olduğumuz sıkıntılar, acılar... ve aşkın peşinde katetmek zorunda olduğumuz zorlu yollar, ödediğimiz bedeller...
Aşk... kitap içinde bir kitap, hayatın anlamı peşinde bir aşk macerası...
Aşk... Elif Şafak'tan arayışa, gerçeğe ve keşfetmeye dair bir roman.
(Tanıtım Bülteninden)