Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Fakat ne faydası vardı? Ne yaşadığım hayatı beğeniyor, ne yenisine gidebilecek kudreti kendimde buluyordum. Her şeyden düpedüz kopmuştum. Çocuklarıma karşı beslediğim acıma hissinden başka etrafımla hiç bir bağım yoktu.
Her şeye, herkese sadece katlanıyordum...
İnsanı, kontrol edilemeyen olayların insafına kalmış korunmasız biri olduğuna inanmaya iten kadercilik ile başına gelen her felaketin sebeplerini her defasında kendisinin dışında aramasını isteyen kendi kendine acıma ve kurban olma olguları, zamanın tozlandırdığı putlar gibi..
İnsanın kendi Oluş durumları ile yaşamında başına gelen olaylar arasında var olan sebep-sonuç ilişkisini algılamasını engelleyen trajik bir zorluk vardır.
Sayfa 293 - Sinedie
«Lídia onu çirkin anlarından birinde gözlemliyordu. İnce dudaklar, kırışık bir alın, bön bir bakış -Otávio düşünüyordu. Ve o da, onu bu anda seviyordu. Çirkinliği heyecan vermiyordu ona, acıma doğurmuyordu. Ona daha da bağlı oluyordu sadece ve daha da büyük bir mutlulukla. Tümüyle kabul etmenin mutluluğu, içindeki doğru ve ilkel olanı biriyle birleştirdiğini hissetmek, güzellikle ilgili tüm verili fikirlere rağmen.»
Sayfa 108
«Büyük adamlar bile öldükten sonra tanınır, saygı görürler. Neden? Çünkü öven insanların övülenden kendilerini bir şekilde üstün görmeleri gerekir, övgüyü lütfetmelidirler. Sonra… açık bir üstünlük doğmaktır… övenler… kalmayı başarır… biraz tenezzül de vardır işin içinde… geriye kalan… acıma, diyordu Otávio.»
Sayfa 108
Yine de denedim. İyi olmak için her yolu denedim. Arkadaşlarımla eğlenmelere gittim, saçımı kestirip abuk subuk renklere boyattım, kendime yeni elbiseler aldım, daha önce görmediğim yerlere keşif turları yaptım, mekatronik kursuna bile yazıldım. Fakat arkadaş eğlencelerinde gecenin sonu illaki benim aşk acıma bağlanıyordu. Saçlarım iğrenç olmuştu. Yeni elbiselerim ne çirkindi. Paris'in hiçbir numarası yoktu. Tadını çıkarmaya çalıştığım şeyin tadı hiç bir şeye benzemiyordu anlayacağınız. Bu arada ilk dersten sonra mekatronik kursuna bir daha gitmedim tabii, ben ne anlardım mekatronikten.
Sayfa 108 - İletişim Yayınları - 11.BaskıKitabı okudu
Ölülere acıma, Harry. Yaşayanlara acı, en çok da, sevgisiz yaşayanlara.
Sayfa 658Kitabı okuyor
"Kapa şu çeneni," dedim ve dudaklarımı onunkilere yapış- tırdım.
Elbisem yine kalçalarımın etrafında toplandı, böylece çıplak kasığım doğruca onunkine dayandı. Sertleşen penisiyle aramız- daki tek engel pantolonunun kumaşıydı. Ağzımı onunkinden ayırmadan elimi vücudundan aşağı kaydırdım, pantolonunun kemerine ulaştım ve aceleyle aletini
Sayfa 142
İçkide acıma ve duygu ariyorum ben ...
İçiyorum çünkü çok acı çekmek istiyorum .
Acıma sevincime insan yanıma,
Kendime yabancılaştım.
Sayfa 37Kitabı okuyor
Duyulan acı dile gelip de yüreğimizi sızlatmayagörsün, o acıma duygusu insanı harap eder.
Sayfa 42 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
Kişi ,acıma duyduğunda ,gücünden yitirir
Ruhumuzun beslediği güçleri serbest bırakırsak eğer, dökülen gözyaşlarımızla çınlayan uzam çılgınca bir acıma içinde yok olur. Sonsuzun içinde edepli bir soluk nasıl alınır? Denge ile aşırı öfke arasında örselenmiş insanın sorusu budur.
“Her şeyi yapacaksın da insanın içindeki, kıyamete kadar kalacak tek teline dokunmayacaksın, o da acıma teline.”
Sayfa 150 - YKYKitabı okuyor
Art arda gözünde canlanan bu anılar içinde hiçbir kıpırtıya neden olmuyordu: Ne acıma, ne kin, ne herhangi bir arzu… Başlamakta olanın, hatta onun için artık başlamış olanın yanında öylesine önemsizdi ki bunların hepsi.
Sayfa 159Kitabı okudu
