Bugün burada bir şey paylaşmak istiyorum. Bir düşünce, bir duygu... Çok yakından tanıdığım bir kişinin annesi vefat etmiş. Nasıl davranacağımı bilemedim ona karşı. Teselli etsem nasıl edeceğim ki. Anlıyorum seni desem yaşamadığım bir şeyi nasıl anlayabilirim ki. Soru sormadım hiç hatırlatmak istemedim. Ama çok üzüldüm. Yaşanan acının tarifi yok. Tarifi olmadığı gibi tedavisi de yok. Yerine başka bir şey koyabilecek bir şey kaybetmedi ki . Düşünüyorum. Düşünüyorum. Bakıyorum çevreme insanlar sevgilisinden ayrıldığı için sanki hayatının sonu gelmiş gibi davranıyorlar. Oysa hiçbir şekilde hayat acılarla bitmiyor. Bazen bazı insanların üzüldüğü şeyler çok basit geliyor. Bilmiyorum ya da ben çok derin düşünüyorum. Ama bazen hayatta da derin düşünmek gerektiğine inanıyorum. Derin düşünceler, derin duygular, hassas bir kalp ve düşünmekten yorgun düşen bir beyin. Bazen kendimi çok yıprattığımı düşünüyorum. Ama değer diyorum. İnsanları en hassas en ağır darbe aldıkları yerden kırmaktansa kendimi yıpratmayı tercih ediyorum. Çok değişik bir yazı oldu gece gece ama içimde kalmasını istemedim. Teşekkür eder, iyi geceler dilerim efenim.
;)
~HM~
Genç Werther'in AcılarıJohann Wolfgang Von Goethe · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2021120,1bin okunma
Ben dostumu da, sevdiğim insanları da kefene sarıp gönlümün derinliklerine gömdüm… Acının tarifi yok…
Ama bir gün kahvaltıdan sonra gelmezsen, bir gün seni belki de bir başkasını arayarak aynaya bakarken görürsem, telefon boş odanda zır zır çalıp durursa, o zaman, o tarifi olanaksız acının ardından, o zaman ben -zira insan yüreğinin ahmaklığının sonu yoktur- başka bir sen arar, başka bir sen bulurum. Bu arada, zamanın saatinin tık tık işleyişini tek darbeyle yok edelim. Yaklaş bana.
Sayfa 153 - İş Bankası, 9. Basım, Çeviri: Tülin CansunarKitabı okudu
Tekrar okumaya da başlamıştı. İçlerinden tuhaf koyuluktaki melankolik çiçeklerden yayılan ağır, uyuşturucu kokular gibi hüzün fışkıran muhteşem kitaplara yine yakınlaşmıştı. Hayatın katılığının kutsal ve kalpten gelen bir sevgiyi elinden aldığı Maria Grubbe’yi, pes etmek istemeyen ve sırada mutluluğa yüz çeviren mutsuz Madam Bovary‘yi tekrar eline aldı. Cömert ve özlem dolu sanatçı yüreğiyle elleri açık beklese de, büyük aşkın hiç kapısını çalmadığı Maria Baschkirtscheff’in tarifi imkansız dokunaklılıktaki günlüğünü okudu. Ve Erika‘nın azap içindeki ruhu, kendi acısını yitirmek ve unutmak için bu yabancı insanların acılarında battı; fakat bazen dehşetin gururla kardeş olduğu bir korkuya kapılıyordu, çünkü sözcükler, kendi hayatında da bulunan ve kaderin yüklediği ağır anlamlarını kavradığı görüntülere denk düşüyordu. Artık onların hikayelerinin, hayatın adaletsizliğini ve nefretini ilan etmediğini, sadece kolayca unutarak, acının karanlık ama gizlerle dolu uçurumlarının üzerinden atlayabilen, gülmeye açık ve basit bir ruhun dans edercesine şen adımlarından yoksun oldukları için acı verici olduklarını hissediyordu.
Acının, mutsuzluğun tarifi yoktur ; onları gözyaşlarıyla süslemediğiniz sürece...
Bir hüzün dalgası geçti buralardan
Bir anne 3 kız kardeş
Ağıtlar yandı ahlar keşkelere karıştı
Sacayağının biri kaymıştı kaymasına da
Bütün kalabilmek öyle sanıldığı kadar kolay değildi
Hele bu sefer hiç de kolay olmayacaktı
Yüreği yanan annenin alevi henüz yeni tütmeye başlamıştı
Kenetlendiler anılarını tutmak icin
Sarıldılar acılarıyla yanmak için
Dökülen her bir damla ateşe bir renk
Alevi kızdıran bir hız kazandırıyordu
Karşılaşmadıkları bir hüznün soğuk çehresiyle burun burunaydılar
Tarifi olmayan bir acının soluğu kol geziyordu yüreklerinin attığı her yerde
Yılların yorgunluğunu kamburuna saklayan abla
İki eli arasına koyduğu yüreğiyle
Dursun zaman der gibi gozlerini yere dikmesiyle çaresini bulmuştu sanki
Hallaç pamuğuna dönen yaşam stabil hayata kavuşabilmek için çabalamak zorundaydı
Bazı duygular ötelenip yaşamın koyuluğunda kaybolacaktı
Alışkanlıklar ağır gelip açılan delikler kapanmaya zorlanacaktı
Tek gerçekse kabullendikçe herşeyi bölüştürecek olmandı yüreğine
İçten tahribat seni yeni ve daha nicelerine dönüştürecekti
Zamansa ilaç değil sadece unutturan olacaktı...
29/11/2023
Pınar PEKĞÖZ
🍂🍂
FİLİSTİN
Acının eşsiz tarifi, kan yuvası Filistin,
Çocukların yetim ve öksüz
Müslümanlar seyirci,
Dünya gerçeğe âmâ olmuş...
"Acıların tarifi yok. Hiçbir acının hiçbir açıdan üstünlüğü yoktur."
"Ben de herkes gibi üzülüyorum. Bu üzüntüyü ifade edemiyor oluşum Türkçeyi düzgün konuşamıyor ve iyi anlamıyor oluşumdan değil. Dile getirmek istediğim acının bende henüz bir tarifi yok."
