Oysa hayatın bazı anlarında acıyı sadece kabullenmeyi bilmek gerekiyor.
Sayfa 131 - Yan Pasaj YayınlarıKitabı okudu
Sabah, uyuya kalmış çocukla uyuya kalamamış annesinin üzerine doğarken fark etti kadin: Asıl acının çekilen acı değil de sevilenin çektiği acıyı bilmek demek olduğunu
Mutsuzluğu paylaşmak iyi gelir. Başkalarının da acı çekeceğini düşünsek bile, paylaşmak önemlidir. Karşımızdakiler bu acıyı kaldıramazlarsa, anlamıyormuş gibi yaparlarsa ya da bilmek istemedikleri için koşarak uzaklaşırlarsa, onlar gerçek dostlar değildir. Mutsuzluğu paylaşmak, arkadaşlığın, aşkın parçasıdır. Güvendiğimiz biriyle paylaşınca, mutsuzluk azalır.
Sayfa 27 - Günışığı Kitaplığı
“—hayır, hayatı derinlemesine anlama, acıyı küçümseme ve diğer konularda neden kendinizi yetkin gördüğünüzü bilmek isterim.
Yoksa zamanında siz de mi acı çektiniz?
Acının ne olduğuna dair fikriniz var mı ?
Şunu sormama müsade edin; çocukken hiç dayak yediniz mi ?
Sayfa 40 - Türkiye iş bankasıKitabı okudu
“Ölürken korkunun... artık bir... anlamı kalmıyor.” “Ölmüyorsun kaybolmuş!” dedi üzerine basa basa.
“Bana... şöyle seslenme!”
“Nasıl sesleneceğimi ben seçerim kaybolmuş melek,” dedi itiraz etmeme izin vermeyen bir tonda. “Sen nesin? Söylesene!” dedim birden ama gözlerimi inatla ona çevirmedim. Gözlerinin kızılı beni kavuracakmış gibi geliyordu. Sessiz geçen birkaç saniye, muhakeme yaptığının kanıtıydı. Sonunda konuştuğunda, “Zaten unutacaksın,” dedi. “Bilmenin önemi yok.”
“Unutmak mı?”
“Bana bak!” diye emretti. “Bu iş fazla uzadı.”
“Sana bakmak... cehenneme bakmak... gibi,” diye mırıldandım. Yine kollarıma pençelerini geçirdi ve az önceki tezimi yerle bir etti. Acıyı hissediyordum. Aslında onun bana yaptığı her şeyi hissediyordum.
“Bana bak!”
Neden ona bakmamı istediğini bilmiyordum. Belki de korkum onu eğlendiriyordu. Yine de ona itaat etmedi gözlerim. “Sana bakmamı istiyorsan... ne olduğunu... söyle!”
“Gerçekten bilmek istiyor musun?”
“E-evet.” Sesimdeki tereddüdü yok sayıp tekrarladım. “Evet.”
“Alastor! Lucifer'ın en güvendiği askeriyim.” Duraksayıp, “Askeriydim,” diye düzeltti. “Ta ki o itaat edilmeye layık olmayana kadar.”
Sayfa 40Kitabı okudu
Hayatın bazı anlarında acıyı sadece kabullenmeyi bilmek gerekiyor.
ötesinde ne olduğunu bilmek istemek. bu her şey için kurulabilir bir cümle. bak senin içinde değil. içindeki değil. etinin ötesinde ne var bilmek. bana anlat. neler yaptın. neler yapmak istedin. şimdi neler. ayı bırak. dünya turunu bırak. acıyı bırak. acının ellerini inkar eden bir tarafı vardır ve bırakmadıkça acır. yaranın geçmesini istemekten de bahsetmiyorum. geçer ve geçerken seni içine çekenlerden bahsetmiyorum. bu hangi his. hangisi olursa olsun. yaşadın ve bitti. insan, kendi yarasından uzak nereye gidebildi?
"Çocuk yapmamak demek, ailenin önceki nesillerinden birikmiş ve size miras kalmış -bazen ezici ağırlığı olan- bir valiz dolusu hikayeyi, kaderi, acıyı ve hazineyi devrettiğiniz birinin olmayacağını bilmek demektir" (chollet)
Sayfa 228Kitabı okudu
Bilmek fazla şefkatin verdiği acıyı.
Yaralanmak kendi aşka dair kendi idrakin tarafından;
Ve kan dökmek seve seve, şevkle.
Bugünü Yaşama Arzusu
#Schopenhauer
*Yazar
#Aldığımız her nefes bizi sürekli etkisi altında olduğumuz ölüme doğru çeker... Nihal olarak zafer ölümün olacaktır, çünkü doğumla birlikte ölüm zaten bizim kaderimiz olmuştur ve avını yutmadan önce onunla yalnızca kısa bir süre için oynar. Bununla birlikte, hayatımıza olabildiğince uzun bir süre için büyük bir ilgi ve
Rainer Maria Rilke
Birinci Ağıt
Kim duyar, ses etsem, beni melekler katından? Onlardan biri beni ansızın bassa bile bağrına, yiterim onun daha güçlü varlığında ben. Güzellik güç dayandığımız Ürkü'nün başlangıcından özge nedir ki; ona bizim böylesine tapınmamız, sessizce hor görüp bizi yok etmediğinden. Her melek ürkünçtür. Kendimi tutar bu yüzden, yutkunurum.
Ama zevkin sadece acıyı telafi etmediğini, bazen acının kendisinden de doğabildiğini bilmek insana iyi geliyor.
Sayfa 128 - Domingo, Bkz Yayıncılık - 3.BaskıKitabı okudu
Eğer bu dünya iyilere, iyi ruhlara,
İyi gönüllere, mutluluk veren bir yer olsaydı.
Yaratılmışlar arasında mutluluğu en çok hak eden,
#Peygamber efendimiz (sav)'di
En çok acıyı çeken O'ydu,
Öyleyse had bilmek,
Dâima Elhâmdulillah demek lâzım..!
Asıl acının çekilen acı değil de sevilenin çektiği acıyı bilmek demek olduğunu
Sayfa 48