Bu müziğin gerçekte nasıl bir güce sahip olduğunu hep merak etmişimdir. Biz müziğe karşı tamamen yeteneksiziz; nasıl oluyor da Josephine’in şarkısını anlıyor ya da Josephine bunu inkar ettiğine göre en azından anladığımızı sanıyoruz? Buna en basit cevap, en katı kalplerin bile ona karşı koyamayacağını söylemek olurdu. Fakat bu cevap kesinlikle tatmin edici değil. Eğer bu, gerçekten doğru olsaydı, kim olursa olsun, ilk anda ve her durumda bu şarkıyla ilgili sıra dışı bir duyguya kapılır, o gırtlaktan, hayatı boyunca hiç duymadığı, duyma yetisine de sahip olmadığı ve Josephine’den başka hiç kimsenin duyamayacağı seslerin çıktığına dair bir hislenme yaşardı. Fakat bence gerçekleşen şey bu değil; ben böyle hissetmiyorum ve başkasının da bunları hissettiğine şahit olmadım. Kişisel toplantılarda birbirimize Josephine’in şarkısının özünde sıra dışı hiçbir şey simgelemediğini açıkça itiraf ediyoruz.
