...yalnız kalmamak için bütün gece aynanın karşısında oturdum...
YAZARLARDAN TAVSİYELER
1. Adalet Ağaoğlu Ölmeye Yatmak
2. Peride Celal Jaguar
3. Sevgi Soysal Tante Rosa
4. Lale Müldür Saatler Geyikler
İNCİ ARAL
1 baba evi Orhan kemal
2 nazım hikmet memleketimden insan manzaları
3 mithat cemal Kuntay üç İstanbul
4 anna karenina leo Tolstoy
5 agustos ışığı wıllıam Faulkner
6 dalgalar Virginia woolf
7 altın defter dorıs lessıng
8 marguerıte yourcenar hadrianus un anıları
9 vladımır nabokov sebastıan knıghtın gerçek yaşamı
10 ıtalo
"benim en büyük masrafım sigara değil. benim en büyük masrafım kibrit" demişti çekine çekine.
onarılacak pabuçlar dışında her şeyden çekinir, her şeyden.. sönmüş sigarasından bile. alıp yeniden yakarken sigara tarafından azarlanacağını sanır;: söndürüp söndürüp yakma!
yaktın bir kez iç bitir!..
öyle, neredeyse özür dileyerek yeniden bir tutuşu vardır sigarayı parmaklarında. tutuştu, kararıp kalmadı, diye de neredeyse içten bir teşekkür yerine gülümseyişi sigara ucuna..
yıpranmış pabuçları eline alışı sonra, üfleye üfleye bir tozunu silişi.. daracık kapıdan içeri kim başını uzatsa, hayır, işini bırakmaz bırakmasına da, öyle bir "buyruuun, hoş geldiniz" der ki, hani o kimsenin tezgahına oturmuş da zorla, kolundan tutup atmasınlar diye boyun kırıyor.
"şu topuğu yapar mısın mahmut usta?"
"yaparız. teşekkür ederim."
"şuna bir pençe. mahmut usta."
"perşembeye hazır. teşekkür derim."
Orada, tezgahların üstüne, raflara sıralanmış kitapları gözden geçirerek bekliyordum. Delikanlı, kucağında kitap yüküyle içeri girince küt diye tosladı sırtıma. Tezgahın üstüne yüzükoyun kapaklanıverdim. Boş bulunmuştum. Doğruldum, sırtıma toslayana baktım. Kitap paketini bir sandığın üstüne indiriverdi. Her yer sallandı. Her yan parçalanacak sandım. Belki, bir kucak dolusu kitap yüzünden değil, delikanlının aculluğundan, kırıcılığından bana öyle geldi.
aynı anda aynı yerde olmak nasıl güç. hemen hemen olanaksız. yine de denenebilirdi. aynı anda aynı yerden olunacak bir kesişme noktası yakalanana dek denenebilirdi. neden denemedim? maç düşkünleri spor totoda on altı mı, yüz altı mı, ne bileyim işte neyse onu tutturmak için günlerce uğraşıyorlar, olasılıklar kuramını çalıştırıyorlar da biz neden sevdiklerimizle aynı anda, aynı yerde, aynı coşkuyla buluşmak için bu olasılıklar kuramını çalıştırmıyoruz? neden toto cetvelleri kadar önemli önemsemiyoruz birbirmizi? bunu denemeliydim. inatla. bugüne dek denenmemiş bir şeye şimdi burdan, bu denli uzaktan başlanamaz ki. burdan sıfır sıfır sıfır birle bu atılımı yapmak, sıfır sıfır sıfır birin desteğini tümüyle gözden çıkarmak demek olur. şu saatte c evindedir. ama sesi, açılan kanalın ucundan iyice şaşkın gelecek. ya 'hayrola?' derse? 'hayrola?' diyecek. kesinlikle biliyorum, öyle diyecek. özlem yine bağrının orta yerinden vurulup düşecek.
''Acılaşıyorsun'' dedi, aynalardaki üç tane kendinin üçüne de. İçinde küçük bir istek kalmış olduğunu sanıyordu. D'yi duymak isteği. Ancak bu istek, buzullar serinliğinde, uzay dinginliğindeki, yeri menekşe taşlarıyla kaplı odada daha iki adım atar atmaz ölüyor. Tümüyle sönüp sörpüyor.
Askıda, kararsız bir özlem, gerçek bir özlem midir? Kan bağıyla gelen, seçilmemiş bir özlem nasıl gerçek olabilir? Dağılıp sönmeye yazgılıydı bu özlem.
Gelmeyeceğinden en küçük bir kuşku duymaksızın bir şeyi beklemek.Böyle bir bekleyiş hiç unutturamaz kendini.Aynı durumdayım.
Ölmeye yatmadan önce telefonu çevirebilirdim. İstanbul'u arayabilirdim. Aydın uçağa atlar gelirdi hemen. Bundan hiç kuşkum yok. İlk uçakla gelirdi. Bir deneme daha yapabilirdi. İnsan ömründe son bir deneme hiç gerçekleşmez. Bilinmek istenen o son şey.
Sayfa 47Kitabı okudu
