Nietzsche, toplumu oluşturan insanların olduğu yerde, sınıflar arasında ve insanlar arasında uçurumlar var olduğunu savunur. Bu farklılığı bir bütün olarak ele alır. Değerleri korumak için insanların realitesi ahlâk kurallarını yaratır. İyi, kötü, suç, ceza, adalet, hınç, vicdan gibi ahlâkî kavramları soyut bir şey görmek yerine sosyal bir durum olarak görmek gerektiğine vurgu yapmıştır. Kavramların tarihsel gelişimini incelemiş, köklerini araştırarak köle ve efendi ahlâkından oluşan bir ahlâk anlayışına ulaşmıştır. Ahlâkın zıt değerlerle var olduğunu oysa sürü iç güdüsü insanı eşit kılma çabasıyla köle yaptığını vurgulamış. Sürü iç güdüsünü yok eden bireylerin kendi efendisi olacağına dikkat çekmiştir.
Yaşadığı dönemin Avrupa kültürünü, Hıristiyanlığın ahlâkî ön yargılarını eleştirmiş. Ahlâkî değerlerin yeniden tanımlanması gerektiğine inanmıştır. Çileci idealin anlamını yazarak neden karşı olduğunu detaylarıyla anlatmıştır.
Nietzsche'nin denemesini, kendi düşüncelerinizle harmanlayarak okunduğunda , ahlâk kavramlarıyla ilgili farklı bir bakış açısı kazandırıyor.
Mehmet Durmaz da yeni bir yazar ama 
İnsiyak adlı
