Amerikalılar[...] gözlerine ve kulaklarına inanamıyorlardı. Başkanlarının yalan söylediğini öğrenmişlerdi. Evet, hırsızlık olayı ortaya
çıktığından beri Nixon durumu biliyordu ve o zamandan beri olayı
örtbas etmek ya da adalet mekanizmasının önündeki engelleri
çoğaltmaktan başka bir şey yapmamıştı. Oysa oraya buraya gizli
mikrofonlar yerleştirmek, telefonları dinlemek için hatlar çektirmek,
örtülü ödenekler sayesinde ucuz polis operasyonlarına kalkışmak gibi
şeyler oldukça yaygındı, zira Vietnam Savaşı’na karşı örgütlenen
muhalefetten saplantılı bir biçimde çekinen Beyaz Saray, sanki her
taraftan güçlü düşmanlarla kuşatılmışcasına, bir kale havasına
bürünmüştü. [...]
Temsilciler Meclisi impeachment prosedürünü başlattı. Buna göre,
sonunda başkanın yüksek mahkemeye dönüştürülen Senato önünde
yargılanması gerekiyordu. [...] Temmuz 1974’te Yüksek Mahkeme,
soruşturmanın yürütülebilmesi için başkandan elinde bulunan tüm
ses bantlarını teslim etmesini istedi.
Başkan, o andan itibaren Meclis’te kendisini suçlayacak, Senato’da
da kendisini siyasal olarak mahkum edecek bir çoğunlukla
karşılaşacağını anladı. Savaş başından kaybedilmişti. Richard Nixon,
9 Ağustos’ta yerini başkan yardımcısı Ford’a bıraktı. Amerikan tarihinde ilk kez bir başkan, görev süresinin bitiminden önce kendi
arzusuyla istifa ediyordu.
TÜSİAD TARİH
1939 1990
Sayfa: 147