Türk kağanları kudretlerini göklerin de Rabb’i olan Tanrı’dan alırlardı. Bir yaratıcıya ve onun da dokuz kat gök içinde olduğuna inanmaları hasebiyle iktidarın gökten yere doğru kademe kademe dağılmakta olduğunu kabul ederlerdi. Gökte bir güneş olduğu gibi yerde de bir kağan bulunmalıydı. Gündoğusu günbatısına daima üstündü. Bu yüzden doğuya hükmeden batıya hükmedenden üstün olurdu.