Mahir ünsal eriş'in storytel için hazırladığı romanı.
gerçekten mahir ünsal'ın cümlelerini hiçbir kitabında bir kerede aşamıyorum.
nasıl böyle güzel anlatabilirsin aşkı be adam?
gerçekten dinlerken ağladığım nadir kitaplardan.
samim'in güzin'e duyduğu şeyi hayatında bir kere aşık olmuş her insan anlayacaktır.
ben bir kısmını buraya yazıyorum. buna inanmayanların çok olduğu bu çağda, iliklerime kadar hissederek:
“çok aşıktım.
o ilk buluşmadan sonra çok şey değişti.
artık dünyada sen vardın. işte dünyaya gelmiş olmak için bir mazeret.
senin tadını aldım, kokunu duydum bu gece.
sana aşkıyla titreşen kalbim o geceden sonra artık sana katıldı, senin varlığınla akort etti kendini.
senin şarkını söylemeye başladı. sen o gece benim kanıma karıştın güzin…
içimde bir zaman kanat çırpan aşk kanatları dal buldu. ben o gece senin, göğsümde patlayan nefesinle dünyaya geldim.
o gece doğdum ben güzin,
hayata başladım. beni sen doğurdun. nasıl da tanıştım kalın kol ve bacaklarınla. insanda bir bebeği izliyormuş neşesi uyandıran göbeğinden, geniş kalçalarından, ancak parmak uçlarına yükselirsen boynuma erişebilen sarılışından bile çocukça bir mahcubiyet duyuyordun.
-ışığı kapatalım mı? dedin.
-tombulum işte görmüyor musun? utanıyorum.
Aşkı birde Canim Mahir den dinleyin derim ..
Çokça tavsiye ederim...
