Ubeydullah Öz
@adamkarga
blog yazarı, öykü yazmaya özeniyor ve ara ara video günlükler, sesler paylaşıyor.
Şaşkın Kafalar Sokağı
Az önce anlattıklarımı unutun lütfen, affedin çok saçmaladım. Aslında her şey ilk kadehten sonra başladı. Kadeh dediysem yanlış anlamayın, içinde süt vardı.
Sayfa 41Kitabı okudu
Enfa
Bir çay ocağının önünde sustular, ellerini omuzlarından çekip ceplerini yokladılar. Çıkan kuruşlukları bir bir saydılar, iki çay bir simite denk gelen meblağ ile tebessümleri arttı. İki tabure çekip oturdular, çay söylediler, simit bölüştüler ve sustular. Suskunluk da şiir söylemek kadar yakışıyordu onlara.
Sayfa 18Kitabı okudu
Toz bulutunun içinden çıkarken gördüm. Gençten iki çocuktu. Biri diğerine göre uzunca. Gözlerinin içinde birer derya yatıyordu. Düşmanı olup hançerini çeksen yuvasından, gözlerin değerse gözlerine kanlarını dökemeden, efsunlanır, düşürürsün silahını.
Sayfa 16 - İsmini Hak Etme Derdindeki Öykü adlı öyküdenKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Rahmetlinin Cyrano de Bergerac’tı adı;
Her şey olayım derken hiçbir şey olamadı!
Sayfa 268Kitabı okudu
Bir keresinde babam Cellili Mustafa'nın dualarına kulak misafiri olmuş. "Ya Rab, Cemil'e bir koyun sürüsü ver, ya Rabbi Cemil'e bir sürü keçi ver, ya Rab bi Cemil'e onlarca at ve yüzlerce inek ver" diyerek Kâbe'nin önünde dua ediyormuş. Babam birkaç kez daha onun bu dualarına kulak misafiri olunca dayanamayıp "Mustafa niye kendin için hiç dua etmiyorsun?” diye sormuş. Cellili Mustafa gülümseyip "O beni tanıyor. Bana bir şey vermez. Cemil yabancı değil, yakınımızdaki köyde oturur" demiş.
Sayfa 99Kitabı okudu
Bilmen gereken bir şey var kardeşim. Toynaklarından ayakkabı yapayım, böylece ayağımı attığım yerde bir daha asla çim bitmesin diye Attila'nın atını çalan çocuğum ben. Kötü adamlar tıpkı Tanrı'nın musibetinden korkar gibi benden korkar çünkü dünyayı bir uçtan diğer uca gezerken onların topraklarını ve tohumlarını kuruttum ben.
Sayfa 43Kitabı okudu
Urukça
Sisin içinde menengiç ağacı. Ağacın yeşil yaprakla rında bir ağıt. Urukça altında halı dokuyordu. Halı değil urgan. Menengiç mi dâr mı. Bir heyula. Atım sür git koşuyor, koştukça uzaklaşıyordum. İçimde artan korku. Urukça'nın gözlerinde uğrun bakış.
Sayfa 43Kitabı okudu
YAZMAYA başlamadan bir kaç gün önce karışık, sinir bozucu sesler işitmeye başlıyorum. Orkestranın konserden önce günlerce süren bir akort faslını düşünün. Yazmaya başlayınca müzik belirir. Fonda.
Sayfa 36 - Sizi Görmeliydim öyküsündenKitabı okudu
Aşk, bedenin, bizim için mutlu olan bir andan yararlanarak kendini yalnızlığa sunduğu zamanlarda ortaya çıkar. Balıkçının ağı sepet içinde taşıdığı değil, onu kendi başı üzerinde savurduğu zamanlarda...
Sayfa 34 - Sizi Görmeliydim öyküsündenKitabı okudu
Zaman Farklı, Şartlar Aynı
Ne demişler, ahrette iman dünyada mekân. Razi Bey olmasa ev sahibi olacağımız yoktu. Bunca yıl öğretmenlik ettim. Şu emeklilik yaşıma kadar başımızı sokacak bir ev sahibi olamadım.
Sayfa 106 - Sonsuza Kalmak öyküsündenKitabı okudu
Belki adımı dersem anlarsın, tanırsın beni. Camsab derdi öz annem. Büyüdüm, Şah'a dost oldum. Mirası ilim ve yaşam oldu.
Sayfa 19 - Yol öyküsündenKitabı okudu
Benbilirimci Arkadaşlara Cevaben
"Yerle gök arasında nice şeyler var ki Horatio / Senin okulda bellediklerinin düşüne bile girmez."
Boşuna söylememiş bunu Shakespeare ustamız. O hiçbir şeyi boşuna söylemez zaten. Söylediğini de herkesten kestirme ve kıvrak söyler. İyi ki de söyler. Daldırın elinizi onun özdeyiş dağarına, her duruma uygun formüller bulabilirsiniz. Yakın bir dos tunuzun "benbilirimci" bir ukalalığı ile mi karşılaştınız, onu yaralamadan yola getirmenin yolu, Shakespeare'nin bu sözünü, işe biraz da şaka yumuşaklığı katmak için teatral bir abartı ile okumaktır. Yarım yamalak bilgisinin sırtına binip ve sadece mantığına sığınıp ahkâm kesmeye kalkan dostunuz, Hamlet'ten bu bilgece uyarıyı duyan Horatio misali, kuyruğunu kıstırıp hizaya gelecektir ossaat. Tabii Shakespeare amcadan çekinecek kadar bir kültür kırıntısına sahipse.
Sayfa 67 - Karşılıklı öyküsündenKitabı okudu
Yerle gök arasında nice şeyler var ki Horatio
Senin okulda bellediklerinin düşüne bile girmez.
Zaman, geçen zaman, birçoklarımıza pek bir şey öğretmiyor gibi.
Öyle sanıyorum ki onun bütün başarısı burdadır: tüm değişimler karşısında fare kalmak.