Serinin son kitabı. Hoşçakalın Genç Elitler. Hoşçakal Beyaz Kurt -Adelina Amouteru.
Hoşçakal Baş Engizisyocu- Teren Santoro.
Hoşçakal Ölüm Meleği -Enzo Valenciano.
Hoşçakal Yıldız Hırsızı -Gemma.
Hoşçakal Rüzgargezen - Lucent.
Hoşçakal Örümcek - Dante.
Hoşçakal Violetta Amouteru.
Hoşçakal (En sevdiğim karakter) Afsuni.
Hoşçakal Yağmurcu-
"intikamım intikamım intikamım. "
Genç Elitler ikinci kitabıyla bizi yeni savaşlara hazırlıyor. Geçmişteki acıların insanın yüreğindeki nefretini nasıl körüklediğini, insanların öfkeden beslendiğini ve kimseye güvenmemek gerektiğini yüzümüze çarpıp duruyor.
İlk kitap Enzo'nun ölümü ve Adelina'nın intikam yeminiyle son
Afsuni askerin peşinde gitti fakat bir an başını çevirip bakmak üzere durdu. Tebessümü yüzde titreşti.
"Adelina" dedi. "Dikkatli ol."
Ardından yanımızdan ayrıldı ve gider gitmez onu özledim.
Bu kitabı 1ci kitabina nisbətən daha çox bəyəndim. Kitab axıb getdi sözün esl menasıyla. Adelinanın mənfi obraz olduğunu artıq hamı bilir ve nu her hereketində bəlli olur. Amma onu yarğılamasamda bəzi davranışlarının artıq olduğunu düşünürəm. Bu arada təzə obrazlari sevdim xüsüsilə Afsuni. Və bu kitabda en cox halına pis olduğum obraz Enzo oldu heqiqeten. Yeni o ölüb amma ölməyinə də imkan vermədilər. Hərə bir tərəfdən ondan özünə görə istifadə eləməyə çalışdı. Adelina belə. Təkcə Raffaele (adını sehv yazdım böyuk ehtimal) onu anlayirdi. Nəysə yenə də oxumaq maraqlı idi bu kitabı. 3cü kitab nece olacaq görəsən və mən həm Hançerlərin həmdə Güllərin bir yerdə olmasını istəyirəm. Ümidvaram ki belə olar. Xoş oxumalar. İlk incələməm idi həmdə)))
Gül CemiyetiMarie Lu · Pegasus Yayınları · 20172,176 okunma
Kitabın adının anlamını anlamak..
Öncelikle en sevdiğim ve kalbimde özel bir yeri olan karakterle başlayıp duygularımı dökmek istiyorum..
Adelina.. çoğu kişinin aksine ben onu çok sevdim benim için güçlü bir savaşçı gerçek bir kurt her zaman kardeşi için çabaladı asla pes etmedi zaman zaman öfkesinin ve hırslarının kurbanı oldu ama bunun temel
elim bir türlü bu incelemeyi yazmaya gitmedi, daha hâlâ o sonu aşamamışken yorumumu yazmak ve onlara tam anlamıyla veda etmek istemedim ama her güzel şeyin bir sonu var ne yazık ki. seriyi çok görmüş ve merak ediyor olsamda öyle çok bir beklentiye girmemiştim arkadaşımın anlattıkları kadar birkaç şey biliyordum. bu kadar seveceğimi ben de
ilk kitap daha acemice ve basit yazılmıştı gittikçe yazarın kendini geliştirdiğini düşünüyorum. başta rs'ye girer gibi oldum ve ilk 150 sayfayı falan çok zor okudum ama sonrasında çok güzel ilerledi ve aşırı sardı kitap. son bölümleri soluksuz okudum. bu kitapla birlikte afsuni ile tanışıyoruz ve serideki en sevdiğim karakterin o olduğunu söyleyebilirim. öyle güzel bir karakter ki... hem zaman zaman bizi güldüren hem de yaşananlardan dolayı üzüldüğümüz bir karakter. adelina'nın ona hak ettiği değeri vermeyişi beni hep sinirlendirmiştir... ve yazar adelina karakterini çok güzel ele almış hem çok kızdığım hem de çok üzüldüğüm biri. kötülükten besleniyor ama iyi olmaya çalıştığı zamanları da okuduk ve yaptıklarına hak vermesemde onun bu hâle gelmesinde herkesin, en çok da o duyduğu fısıltıların suçu var. illüzyon yaratması ve gerçeklik algısını bozması çok güzel bir yetenek fakat bunun sonucunda da sürekli babasını görmesi onun için fazlasıyla kötü. enzo'nun durumu ilk kitapta beni çok yıkmıştı ama böyle olmasını da istemezdim, keşke bu işlere girişilmeseydi. çok severek ve keyif alarak okuduğum bir seri, veda edecek olmak beni çok yaralıyor...
Gül CemiyetiMarie Lu · Pegasus Yayınları · 20172,176 okunma
Gül Cemiyeti | Marie Lu
'...böylece alevlerden oluşan bir dünyada ikimiz kaldık.'
Adelina, Genç Elitler grubundan sürgün edilir. Kendini kardeşi ile birlikte başka bir şehirde bulur. Amacı bir elit olan, herkesin dilinde dolanan Afsuni'yi bulup, kendi adamı yapabilmektir. Bu sırada Genç Elitlerin, ölen prensleri Enzo' yu geri getirmeye çalıştıklarını öğrenir. Ama Adelina' nın içindeki karanlık gün geçtikçe büyümekte ve onu esir almaktadır.
'Kalbinde bizim gibi olanların ölümü için yas tutacak bir yer var mı?'
'Sizden nefret eden ve korkan bir dünyada tek başınızaysanız, sizin gibi olan diğerlerini bulmaya çalışırsınız.'
Spoiler içerebilir
Sen nasıl bir yıkımdın öyle... Adelina içinde bulunan karanlık havası, korkuları, onu kötülüğe çeken tarafı ile birlikte bir anti kahramandı. Kitabın tam olarak sevdiğim yanı da buydu. Ama bu kitapta o kadar kötüleşiyor ki bu durum. Adelina tek başına kalıyor. Amacına ulaşıyor mu? Evet ulaşıyor. Sonu muhtemelen kötü bitecek. Ama hala mutlu olmayı hak eden bir karakter olduğunu düşünüyorum. Bu kitaptaki kötü hırsız Afsunimiz kesinlikle favori karakterim oldu. Prens Enzo, Raffaele kendi cemiyetleri için insan kullanmış ve kötülük yapmış kişiler. Yani bu karakterlerinden de Adelina'dan aşağı kalan yani yok. Ama Adelina'yı onlardan farklı kılan tek kısım gücünün korku ve karanlıkla uyumlu olması. Enzocum geldiğin yere geri döner misin lütfen! Seni hiç sevmiyorum çünkü Sanırım yine spoiler veremedim. Cağnimmm Adelinam diyerek üçüncü kitaba geçiyorum.
!- SPOİLER VAR -!
Öncelikle merhabalar da Enzo'ya noldu öyle ya? İlk kitap favorim olan karakter nasıl şeytanın öz oğluna dönüştü!? Neyse sakince başlamam daha doğru olacak. Öncelikle bu bir inceleme yazısı olduğunu ve spoiler içerdiğini düşünürsek bu yazımı okuyan kişi zaten kitabı okumuştur diye düşünüyorum. Haliyle kitabın konusundan bahsetmicem çünkü bu bilgiyi herhangi bir siteye yazarak bulabilirsiniz zaten. Bence bu üç kitaplı seride sonu düzgün olan tek kitap buydu. Çünkü birinci ve üçüncü kitabın sonu insanı çıldırtır. Birinci kitap bittiğinde Enzo'nun ölümüne tam üzülecekken normalde spoilerdan nefret etmeme rağmen ikinci kitapta olup olmadığını araştırmıştım. Var olduğunu görünce o kadar sevinmiştim ki şuan yazık diyorum o anki sevincime. Kursağımda kaldı Enzo'nun insanlığa tekrar dönüşü... İlk defa, okuduğum bir seride favorim olan karakter değişti. Bu da demek oluyor ki Afsuni() > Enzo.
Açıkçası Afsuni ve Adelina'yı daha çok okumak isterdim. Marie lu utanmasa Sergio ve Violetta'yı daha fazla okutturacaktı resmen. Ama yinede Afsuni'nin olduğu her sahne özel ve güzeldi.
Uzun lafın kısası kitap genel olarak güzeldi. Şahsen Marie Lu'nun kalemini beğeniyorum ve kitaplarının okunuşunu da akıcı buluyorum. Şu sonları yazma konusunda biraz daha iç açıcı olsa daha çok beğeneceğime eminim..
Gül CemiyetiMarie Lu · Pegasus Yayınları · 20172,176 okunma
!- SPOİLER VAR -!
Allah aşkına neydi o son ya..! Marie Lu yine adını* konuşturmayı başarmış ama bunu iyi anlamda söylemiyorum maalesef. İçerik ve üslup olarak harika işler ortaya çıkaran Marie Lu sanırım okuyanı şaşırtmak için karakterin benliğinden ayrı sonlar yazıyor. Adelina gibi sürekli 'bana ne olacak, kraliçeyim ben, en üst benim' tarzı düşünceleri olan bir kişi, yıllarca babası tarafından hem psikolojik hem fiziksel şiddet görmesine sebep olan birine kardeşi (Violetta) olmasına rağmen canını feda edecek yani verecek bir karakter değil. Ek olarak canını hain biri için feda ederken Afsuni yi azıcık düşünüp kardeşim önemli triplerine girmesi de mantıklı ASLA değil. Ama Marie Lu ablamız, yaklaşık 950 sayfadır bencil olan adelinayi bir anda iyilik meleği yapmaya karar vermiş. Son anda ben zaten kötü biriyim, Violetta melek gibi, o yaşasın demek nedir yahu?!
(Afsuni )
Tabi önceki kitaplarda da saçma noktalar olsa da beğendim bir seri oldu. Marie Lu'nun sonlarını beğenmesem de içerik ve üslup gerçekten çok iyi ve sarıyor. Biri bana sorsa tavsiye ederim ama her şeye hazır olması gerektiğini de söylerim..
Gece YıldızıMarie Lu · Pegasus Yayınları · 20171,879 okunma
Serinin son kitabı. Hoşçakalın Genç Elitler. Hoşçakal Beyaz Kurt -Adelina Amouteru.
Hoşçakal Baş Engizisyocu- Teren Santoro.
Hoşçakal Ölüm Meleği -Enzo Valenciano.
Hoşçakal Yıldız Hırsızı -Gemma.
Hoşçakal Rüzgargezen - Lucent.
Hoşçakal Örümcek - Dante.
Hoşçakal Violetta Amouteru.
Hoşçakal (En sevdiğim karakter) Afsuni.
Hoşçakal Yağmurcu-
Kitabı az önce bitirdim Hadi durma kutla bu zafer senin modundayım şuan. Zafer paylaşacak kimse olmayınca zafere dönüşmüyor gibi bir son. Şimdiden spoiler diyelim zaten serinin 2. kitabı spoisiz incelemek imkansız.
Başlıyorum.
Adelinanın gelişimini güzel gördük. Artık görüntülerden çok insanın içine işleyen gerçekliğe acılara kimi zaman kendini