...vesselam.
Âb-gûndur günbed-i devvâr rengi bilmezem
Yâ muhît olmış gözümden günbed-i devvâra su
Men lebün müştâkıyam zühhâd kevser tâlibi
Nitekim meste mey içmek hoş gelür hûş-yâra su
[[ Nasıl sarhoşa şarap içmek, aklı başında olana da su içmek hoş geliyorsa,
ben senin dudağını özlüyorum,
sofular da kevser istiyorlar.]]
// Hz.Fuzuli 🥀🥀🥀
Su yolın ol kûydan toprağ olup dutsam gerek
Çün rakîbümdür dahı ol kûya koyman vara su
[[ Topraktan bir set olup su yolunu o mahalleden
kesmeliyim, çünkü su benim rakibimdir, onu o yere
bırakamam. ]]
// Hz.Fuzuli🥀🥀🥀
"Saçma ey göz eşkden gönlümdeki odlare su
Kim bu denlü dutuşan odlare kılmaz çare su"
Eşk: gözyaşı
Od: ateş
Şair, gönül ateşiyle yanmakta ve ızdırap çekmektedir. Bu halini gören göz, gönüldeki ateşi söndürmek ve şairin ızdırabını dindirmek isteğiyle gözyaşından su saçmaktadır.
Bilindiği gibi, gözyaşı dökmenin insanı sakinleştireceğine, ağlayan kişinin teselli bulacağına inanılır. Ancak bu gayretler boşunadır. Fuzuli, bu beyitte bu denlü dutuşan odlare su çare kılmaz demek suretiyle acısının çok derin olduğunu ve hiçbir şeyin kendisini sakinleştiremeyeceğini belirtmiş oluyor.
Çünkü söndürülmek istenen ateş maddi bir ateş değil, manevi yani aşk ateşidir. Su ancak maddi ateşi söndürür, böylesine bir aşk ateşini söndüremez..
"Serv ser-keşlük kılur kumrî niyâzından meğer
Dâmenin duta ayağına düşe yalvare su"
"" Servi, kumru yalvardığı halde dikbaşlılık, inatçılık eder. Meğer suyun eteğini tutup ayağına kapanıp yalvarmasını ister.""
Eski edebiyatımızda bülbül güle, servi ile kumru da birbirlerine aşık sayılırlar. Kumrular camii avlularında, servilerde gezen ve yuva kuran kuşlardandır. Edebiyatta servi, uzun boylu sevgili; kumru da aşığın canı veya gönlüdür. Kumrunun ötüşü ve feryadı sevgilinin serviye benzeyen boyu içindir.
Tasavvufi olarak servi ve kumru Allah ile kulu temsil eder. Servi düz olması itibariyle elif, yani 'bir' (vahdet)tir. Kumru da ona ibadet eden bir kuldur. Kumrunun kul olması öterken çıkardığı " Hu.. Hu.. Hu.. " sesi dolayısiyledir. Su da Hz. Peygamber ve yoludur.
Su, yani Hz. Peygamber'in şefâatı olursa, kulun yalvarışı belki kabul edilir; Allah'ın nazarını, iltifatını kazanabilir...diyor Fuzuli.
" Hâk-i pâyine yetem ömrlerdür muttasıl
Başını daşdan daşa urub gezer âvâre su "
Su, ömürler boyunca (Hz. Peygamber'in) ayağının toprağına (mezarına) varayım diye, başını taştan taşa vurarak âvâre gezer durur.