"Olmaz olsun böyle aşk. İstemiyorum böyle aşkı. Akıl yok. Mantık yok bu aşkta.”
"Akıl mantık olsa adı aşk olmazdı.”
Bence şeytan ve Allah diye kainatta iki kuvvet yoktur. Hepsi, her şey bir tek hakikatin, bir tek kudretin görünüşü. Cüz ve fertlerden en muazzam güneşlere kadar, insandan, göze görünmeyen böceklere kadar hep bir tek yaratıcı kudretin eseri. İyi-kötü, güzel-çirkin, Allah, şeytan bunlar icat edilen isimler. Hepsinin arkasında kendi kendine halk etmiş olan ve mütemadiyen halk etmekte olan bir kudret var... O, o.. kainat denilen perdeye gölgelerini aksettirmek için yaratmak fiilinde devam eden Halik... Adı Allah, Rab, ne olursa olsun. Nurunun en parlak, en ezelî olduğu bir yer, sırrının makesi bir tek şey vardır: Aşk!
Sayfa 85
Bir kurgu eserinde, Bayan Brown'ın var olup olmadığını saptamak için çok basit bir test vardır: Kitabı okuduktan bir ay kadar sonra, kahramanın adını hatırlayabiliyor musunuz? Çok aptalca, ama gerçekten işe yarıyor. Örneğin, Aşk ve Gurur'u okuyan hemen herkes üzerinden bir aydan hayli hayli fazla bir süre geçtikten sonra bile Elizabeth Ve Darcy isimlerini hatırlayacaktır. Ancak, Norman Mailer'ın eserlerinden birini okumuş olan kişinin, tek bir isim bile -tabii ki Norman Mailer'ın adı hariç- hatırlayamadığı zaman üzülmesine gerek yoktur. Çünkü, Bay Mailer'ın kitapları Bayan Brown hakkında değil, Bay Mailer hakkındadır. O bir yazardır, bir romancı değildir. Görüyorsunuz işte, kabaca işe yarıyor. Fakat, bunu ilk kez bilimkurguya uyguladığımda pek hoş bir test olmadı ve başarılı olamadığımı kabul ederim. Üç esas karakterden yalnızca ikisinin adlarını hatırlayabildim. Kadınlar 0 ve 1-330 idi, bir de S adındaki o mükemmel ikincil karakter var, fakat baş karakterin, yani anlatıcının adı neydi? Lanet olsun! Kitaba bakmam gerekti. D-503, tabii ki. Doğru ya! Onu hiçbir zaman unutmam, zavallıcık; fakat numarasını unuttum işte. Bazen on altı yıldır bize ait olan telefon numaramızı bile unuttuğumu kabul ediyorum. Matematikte çok zayıfımdır. Oysa, D-503'ün karşısında oturdum, bir tren kompartımanında değil ama cam duvarlı, cam çatılı, cam döşemeli, süper-ütopik bir binada; onunla birlikte acı çektim; onunla birlikte kaçtım; yeniden yakalandım, Ütopya'ya geri sürüklendim, lobotomiye maruz kaldım; bunları unutmayacağım. Ne kitabın adını, -Biz-, ne de yazarın adını, Yevgeni Zamyatin - ilk bilimkurgu romanının yazarı.
Melankolik Aforizmalar
Aşk denen oyunun adı ''Ruh Ruleti'' dir ve bu oyunun sonunda biri muhakkak ruhsuz kalır.
Sebahattin Abi
Kadran YayınlarıKitabı okudu
ELVEDÂ YÂ ŞEHR-İ RAMAZAN!
Ey güzellik diyarının ışığı! Şimşek gibi geldin ve geçtin yirmi dokuz günü. Işığının âşığıyız. Geldin, sevindirdin. Şimdi de tam bulduk ve kavuştuk derken, yine ‘Elvedâ’ deyip gidiyorsun. Bu kaçıncı hasret bu kaçıncı vuslat, kim bilir?
Bizi kendimize getirdin. “İnanan bir kalbin sahibi isen, önce kendi içine dön de bak, Kur’ân’a eğil de bak,” dedin. Kırdın gurur putumuzu. “Bir zerresin, kendini olgunlaştır, senden güneşler çıksın” dedin. Adî bir camı elmasa dönüştürdün.
Gönderdiğin bu mübarek aya şükürler olsun, o ayda indirdiğin Kur’ân’a, Ramazan’a, o ayın incisine, Kadir Gecesine ve Arefe Gününe şükürler olsun. Boynumuzu büktük, ellerimizi ve gönüllerimizi açtık, affımızı istiyoruz, rahmetini bekliyoruz ümitle, aşk ve şevk dolu bir gönülle.
Rabbim, Arefe Günü hürmetine cümlemizi affeyle. İsm-i Âzam hürmetine affeyle, bayram günü ve gecesi hürmetine affeyle.
Tekrar merhaba demek üzere Elvedâ yâ Şehr-i Ramazan!.. Rabbimize ne olur bizden râzı olduğunu bildir🥀
Alıntı ~
Şimdi sesine benzeyen her ses
Beni bir uçuruma sürükler
Gelir aklıma o güzel sohbetlerin mutlu olurum
Ve tabiki ardından
Terkederken ettiğin o sözler gelir aklıma mahvolurum
Bir insan sesiyle hem mutlu edip hem mahvedebiliyorsa
Bunun adı aşk olsun
Ve ben bu aşkı kaybedecek kadar aptalsam
Asıl bana aşk olsun..
~Taner
Ben bu içimin yankısı, ben bu içimin koruyla
bu narı daha fazla taşıyamam.
Düşecek ellerimden, dağılıp dökülecek odaları,
dayanamam.
Benden sana mevsimlerden anne, uykularımdan tüller,
ömrümden ağrılar sızmıştır.
Bu aşk bende bir imkânsızlık tasarımı gibi kaldı,
kaldıramam.
Adı Şubat olan bu şiirde kalbim
uzun bir nehir gibi ağrıyor. İnat yumağım çözüldü.
Sol omzundan siyah atımı, sana düştüğüm o eski şubattan
çukurumu alıyorum.
Benden kalan boşluğa kırmızı bir araf düşüncesini koy.
Nasıl hatırlanırsa bir yaprakta bir orman
bu kez o olsun beni sana hatırlatan.
Bir gün olur senin de düşerse elinden nar
Aşk bir gün seni de alır bir yerden bir yere koyar
Ne zaman ki kaplar gönül mülkünü kar
Çağır o zaman, anlatırım sana,
bir ömürden nasıl döne döne geçer turnalar.
