Ölüm Risalesi
Okuyorum hayatı
Toprağın üstünden çok
Altındakilerle var olduğunu
Toprak
Ölüme aç
Ölüme muhtaç
Hayat
Gecenin şairi * Adil Erdem
ölümden uzak ölümler vardır
gazete ilanlarında rastlanılan
dünyaya bağlılığın zavallı
ve muannit
bir belgesidir
daha çok kalanlara ait.
Biraz yorgunum, kavgalari birikiyor insanin!
Her uzvundan ayri ayri tasiyor acisi zamanla!
Yasimdan yorgun, yasimdan telasliyim bugunlerde!
Kac yasindayim sahi saymadim, bilmiyorum!
Belki kirklarimdayim belki otuzlarimda!
Belki de doksan sene yuvarlandim bu dunyanin sirtinda!
Hic bilmiyorum! Hayat taviz vermedigi hizi ve kavgasiyla akip gidiyor!
Baharin rahiyasindan akip cosan ciceklerle hatirliyorum lise yillarimizi!
Kimimize kis, kimimize bahar olup caniyla degen babalarimizi!
Bu memlekette insanlar belki de en cok baba sancisiyla inliyor, en cok baba deyince aklimiza gelir cocuklugumuz!
Mazinin araladigi perdeden siziyor eski gunler!
Onlarla kavgali onlarla sevdali oldugumuz!
En cok baba yoklugunun husraniyla kiziyormus zaman ayriligin yarasini!
Adil Erdem Beyazıt
Adil Erdem Bayazıt
"Ey durup durup dalgalanan kalbim!
Yorulup yorulup durulduğun gün
Gerçek yorumu bulabilirsin. "
Sayfa 18 - MGV YAYINLARIKitabı okudu
#30günde4kitap
Yazarımız, kitabın adını Merhum Adil Erdem Bayazıt'in "Birazdan Gün Doğacak" isimli şiirinden esinlenerek koymuş ve kitaba onun ile başlamış;
Şimdi siz taşıyorsunuz müjdenin kurşun yükünü,
Çatlayacak yalanın çelik kabuğu,
Sizin bahçenizde büyüyecek imanın güneş yüzlü çocuğu."
Kitap okuma serimin ilk kitabı olarak başlıyorum, bu güzel kitaba...
ensârKitabı okudu
Yaslan göğsüme sevdiğim
Benim gönlüm gök gibidir, açık deniz gibidir.
Paz tutmaz benim içim yeryüzü gibidir.
Toprak gibidir.
Sen ki bulut gibisin
Ay gibisin güneş gibi bazen.
Adil Erdem Bayazıt / Aşk Risalesi
Aşk Risalesi
Yaslan göğsüme sevdiğim
Benim gönlüm gök gibidir, açık deniz gibidir.
Paz tutmaz benim içim yeryüzü gibidir.
Toprak gibidir.
Sen ki bulut gibisin
Ay gibisin güneş gibi bazen.
Adil Erdem Bayazıt / Aşk Risalesi
“Susmanın kalesine sığınıyorum.
Önümde karanlıktan duvarlar,
Sırtımda insan yüklü bir gök var. “
Adil Erdem Bayazıt
'
Nereye gitsem hep apartmanlar çıktı önüme.
Alıp başımı duvarlara çarpıyor bu yollar, gidip gelmelerim bu sokaklarda.
Insanların koşup dolduğu bu dar yapılarda
Bir kısır döngüye girmek için bütün çabalar
Biz bunun için mi geldik.
Adil Erdem Bayazıt
Sayfa 50
Karanlık Duvarlar - Adil Erdem Bayazıt
"Önünü alamıyorum bu kör gidişlerin yollarda.
Herkes bir yere gidiyor önünü alamıyorum.
Çaresiz direniyorum bu dönüm noktalarında.
Kimse elini uzatmıyor."