Artık çağ eleştirileri yapmak bir şeye yaramıyor. Anlayalım şunu. Evet, kesinlikle iğrenç bir çağda yaşıyoruz ve bu gün geçtikçe ruhumuza sirayet ediyor. Eleştirdikçe kabulleniyor ve çağın insanı oluyoruz. Görmezden geldiğimiz şey çağın bize ait olmadığı. Bunu gözden kaçırıyoruz. Bize ait olmayan bir şeyi ancak benimseyebiliriz, bundan ilerisine gitmemiz mümkün değildir. Sahip çıkabiliriz, benimseyebiliriz ama asla sahip olamayız. Sahip olmaya talip bile olamayız. Olmamalıyız. İşte tam da bu yüzden İsrail'in yanında yer alamayız. Kafamızı kumdan çıkarıp bir şeyler yapmalıyız. Temelini nereye atacağımız, neyin üzerine bina edeceğimizi düşünmek için en azından bir kıpırtı göstersek belki de kan, para ve yok etmek üzerine kurulan bu aşağılık düzen bizim haberimiz bile olmadan depremlerini yaşamaya başlayacak, gizlemeye çalıştıkları güneş görünecek. Yeter ki biz her seferinde bir hatta üç adım ileri gitmek isteyelim.