Dünyanın neresinde bir gönül derdi varsa onları bir araya topladılar, adına aşk dediler.
— Hocam aşk nedir?
“Bardağa dolan ilk şarabı, sakinin sarhoş bakışlarından ödünç aldılar. Dünyanın neresinde bir gönül derdi varsa onları bir araya topladılar, adına aşk dediler…”
Âlemin neresinde bir gönül derdi varsa, onları bir araya topladılar adına aşk dediler.
Sayfa 24Kitabı okudu
— Hocam aşk nedir?
“Bardağa dolan ilk şarabı, sakinin sarhoş bakışlarından ödünç aldılar. Dünyanın neresinde bir gönül derdi varsa onları bir araya topladılar, adına aşk dediler…”
Sayfa 24 - PdfKitabı okudu
"Dünyanın neresinde bir gönül derdi varsa onları bir araya topladılar, adına aşk dediler..."
Ben, kalem;
Aşk'ı tanıdım ilkin; nur-î Muhammedi'den bir kelime-i tevhit yazdım. Cennet'i gördüm, Havva'nın yüzünü yazdım özene bezene. Kaş çizdim, dudak çizdim. Yazıcı dediler bana. Elma ağacının ilk meyvesi düşünce kursaklara, tereddüt ettim yaz makta onu ve kovuldum ben de diğerleriyle birlikte. Kabil'in Habil'i öldürdüğü günü anlatınca dilimi ikiye dildiler. Yine acı dedim adına, yine acıdı içim. İçim acıdıkça daha güzel yazar oldum oysa. Nuh oğlu Yam, "Ben bir dağa çıkar kurtulurum." diye isyan ettiği gün başımı kestiler de benim, eğri vurduğu için neşterini üstat, yeniden hayat buldum Circis'leyin ve yeniden geldim dünyaya. İşte o günden beri ne zaman eğri bir şey yazsam dilimi dilerler benim ve ne vakit ihtiyarlasam başımı keserler.
Sayfa 88 - kapı yayınlarıKitabı okudu
Şems Konya'dan ayrıldıktan sonra...
"Bardağa dolan ilk şarabı sakinin sarhoş gözlerinden ödünç aldılar.
Âlemin neresinde bir gönül derdi varsa,
onları bir araya topladılar adına aşk dediler.
Diyelim ki âşıklar kendi sırlarını açıkladılar.
Ama İraki'nin adını niçin kötüye çıkardılar?"
Şems, bu gazeli gece gündüz dilinden düşürmez, bunu okumaktan pek hoşlanır, okudukça durmadan duygulanır, yaş dökermiş.
Sayfa 40 - Ataç YayınlarıKitabı okudu
sen herkes değilsin, unutma; şair dediler bir kere adına o yufka sözlerine gelemezsin kadınların, pazularını
on sekizinde bıraktın; manzarayı bozan da sensin
her seferinde... kendini kandıran da...
aşk ve çoğalmak hep kara bir şeydi senin için.
sen o bir kez olsun deniz yüzü görmemiş
hatırasız çocukların şiirini yazdın ömrünce.
yoksul şairlerin kırgın dizelerine dalıp giden
çocukların... ellerinin bittiği yerden başladın
omuzlarını, omuzlarını okşamaya o çocukların...
Sayfa 104 - Eray Sarıçam/uzun bir sessizliğin ertesi'neKitabı okudu
