Kimse anlayamaz içimde biriken sancıyı. Bir aşk uğruna yüzüme tükürdüler benim, saçlarımdan tutup duvarlara vurdular yorgun bedenimi. Gözyaşlarım her gece Marmara’yı taşırdı, gözyaşlarımın adına med dediler. Sustum içime çektim acılarımı, suskunluğumu cezir sandılar.