Hatice ☽
@adiokerida
Ne çıkar ateşböceği sansalar bizi?
36 reader point
Joined on September 2022
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Ölüm, hareketinin sona ermesiydi, yaşamaya devam edenlerin hayatından çıkmak demekti.
Sayfa 104Kitabı okudu
Belki de ölülerle ilgili gerçek buydu.
Siz hayatınıza devam ederdiniz.
Onlar öyle yapmanızı isterdi.
Sayfa 282Kitabı okudu
Birini sevmek, onu kaybetme tehlikesini göze almaktı.
Sayfa 266Kitabı okudu
Reader Follow Recommendations
Hatice ☽ tekrar paylaştı.
Gün ışığı ne büyük bir nimetti. Görmek... Bakmak... İzlemek... Yorumlamak...
Sayfa 19Kitabı yarım bıraktı
"Canavarların katledilebileceğine inanarak büyüdüm ben."
"Ah," dedi Ellis. "Bense insanların canavar olduğuna inanarak büyüdüm."
Sayfa 188Kitabı okudu
"Ölüm beni korkutmuyor," dedi Ryn. "Hiçbir zaman korkutmadı." Dilindeki yalanın açıldığını hissederek gözlerini kapattı. "Benim korktuğum insanları kaybetmek. Belirsizlik ve... bilmemek."
Sayfa 181Kitabı okudu
"Ağrı bir insanı zayıf veya güçlü yapmaz," dedi Ryn. "Ağrı sadece vardır; bir arıtma cihazı değil, hayatın bir parçasıdır."
Sayfa 181Kitabı okudu
"... İnsanlar beni öylece kendi halime bırakamaz, bozukluğu düzeltmek için illa bir yol bulmak zorundadırlar."
"Sen bozuk değilsin," dedi Ryn.
"Biliyorum," dedi. "Ama çoğu kez dünyayı buna ikna etmek zordur. Bu yüzden kendi başıma olmaktan hoşlanırım. İnsanlar ağrının beni zayıf kıldığını veya daha kötüsü, güçlendirdiğini düşünür."
Sayfa 180Kitabı okudu
Ölüm sessizlik ve dinginlikti. Taze toprak ve kır çiçekleriydi.
Sayfa 121Kitabı okudu
Dünyaya karşı her şey yolundaymış gibi davranırsa belki dünya da öyle yapardı.
Sayfa 60Kitabı okudu
İnsanların söylediklerinin hepsiydi o ve aslında hiçbiri de değildi.
Sayfa 46Kitabı okudu