Yol bir kadındır
Tutuşturmuş yolcunun elini
Âşığın eline
Âşığın eli dolu dolu
Özlem ve deniz kabukları
Kadın
Bir düştür
Bir kadının düşe
Dönüştürdüğü bir düş
Daracık kayıkta kanat sanki
Rüzgârın güllerini örtünmüş
Varacağı liman nere, unutmuş.
Ne zaman battı gözlerime gözleri
derin tuzlu bir gündoğumu
Derinlerde görüyorum dünü
Anlamadığımı görüyorum
Uyanıyorum yaşamımda gerçekleşiyor
Benim ve gözlerinin arasında...
Hani günler büyüler şimdi
Sevgi ve nefretini,
Sen, bu haftanın yedinci gününde yaratıldın
Şarkıların kirpiklerinden,
ben haftanın yedinci günü yara ve baltağzı.
Nedir bu bağlılık
Ben rüzgar ve toprak gibi?
Sabah doğdu doğmadım ben
Kuru göllerin üstünde, ben
Ürkülüp ufalır kaybolurum
Sabrım bile terler
Sarhoş olurum yerküresinin bardağıyla
Duvara dayayıp kulağımı... anlaşılmayan sözler
Duyuyorum deliklerden.