Dumanlı gözlerim bir hayal arar
Tan vakti ufukta güneş yanmadan.
Her güzel dakikam geçer çabucak,
Tadını içip de gönül kanmadan.
Benim de çok tatlı bir dünüm vardı,
Bir ela gözleri süzgünüm vardı.
Ömrümde bir gecem, bir günüm vardı,
Onu da usandım artık anmadan.
Sayfa 97 - Ötüken Neşriyat - 35. Basım - Ağıt IIKitabı okudu