Resul Bulama 'ya
-Bu neyin nesi , pardon yanlış oldu , bu neyin y’si ?
-Yalnızlığın y'si , yazmanın y'si , bir de soyadının işte gereksiz bir şey.
.....
Böyle başlamamalıydı bir öykü aslında , fakat hep yazarımın suçu. Kendisi yalnızlığı bilmez
gideli,
Mayıs'ın en on birinde...
kar maskeli üç beş kirli cümlecik,
vurdular.
sırtımdan inen bir sıcaklık,
afili bir yalnızlık...
tut ki karanfil kokar saçların,
yedi başlı bir yalnızlık var ortada.
ve uyanmaya yakın gördüğüm,
şöyle bir baktığım,
ah ne çok sevdiğim.
ah, siz yok musunuz - sevgili şiirlerim...
#ockham...