Su çiçeklerinin en güzel yanları
budur,
Giderken gölgelerini verirler suya.
Güz akşamları dal kıpırdamazken,
Suda halkalanan gözleridir
Sen de gölgeni bırak bana.
Gönlümün bin güzelliğiyle inanıp
sevdiğim,
Güzelliğini burada ince ince aratma.
Bir kıyıya, bir gün inen fırtına gibi
Birdenbire bir şeyler bırak.
Bir şeyleri soğut,
bir şeyleri yak,
Dağıt bir şeyleri,
bir şeyleri kur.
Kendini hiç yokmuşsun gibi aratma.
-Afşar Timuçin
Benim birkaç ay değil birkaç yıl üzerinde çalıştığım şiirler vardır. Kimse doğuştan şair değildir ve şiir bizden çaba bekler.
Sayfa 6Kitabı okudu
Durmadan seni özlüyorum
Saçlarından ayaklarına kadar.
Sayfa 25Kitabı okudu
İnsan bir düşünceden kaçayım derken bir başka düşünceye tutuluyor.
Dünyadan korkmaya ne zamandır başladık...
Yaşınızı unutun ve yaşayın dostlarım, ne yapıp yapıp yaşayın.
Sayfa 266 - Bulut YayınlarıKitabı okudu
Taş ki ne taş :D
Kendini kendine saklayan insan aşkın eşiğinden geri dönmek zorundadır. Aşkın kapısından girmek isteyip de bunu bir türlü başaramayan nice insan düpedüz bu anlamda kendine yenilmiş insandır.
Sayfa 46
Afşar Timuçin
Seni sevmek mevsimler içinde en güzel yaz
Sayfa 299 - Sosyal Yayınları, 6. Baskı, 2001Kitabı okudu
Onların yeri sağlam. Onlar her depremden ütüsü bozulmamış olarak çıkıyorlar.
EMILE ZOLA
Flaubert'in hafif duygulu gerçekçiliğini Zola'nın doğalcılığı izler. Emile Zola, halkı, halk yaşamını tüm girdisi çıktısıyla romana getiren ilk romancıdır. Bu yüzden yapıtları tarihsel belge niteliği taşır. Balzac'ın romanları gibi onun romanları da toplumsal ve iktisadi yaşamla ilgili doğruların araştırılması için değerli bir kaynaktır. Halk insanı sorunlarıyla, açmazlarıyla, gülünçlü ve acıklı yanlarıyla, her şeyiyle yerleşmiştir onun romanlarına. Bir halk insanı olan Zola, çalışma alanı olarak, gözlem ve deney alanı olarak, yoksul insanlar kesimini, gelişen sanayi düzeniyle bunalmış insanlar kesimini seçmiştir. Zola sanayi devriminin getirdiği tüm bunalımları görebilmiştir, bu bunalımları en alt kesimde, acılı görünümler altında doğrudan doğruya yaşamış ya da paylaşmıştır. Balzac'da sarsılan burjuva sınıfının açmazları, Flaubert'de bu sınıfın değişim istekleri, Zola'da yalnızca halk insanının acıları vardır.
Sayfa 549 - İnsancıl Yayınları, 2. BaskıKitabı okudu
