" Yaşam, karşımıza çıkan bütün suları, zaman zaman dibe batsak da yüzeye çıkarak aşmaktan ibarettir"
Bu kitabı en güzel anlatan çıkarım bence bu. Ikezawa, çok klişe bir durumu, kendi yaratıcılığını zenginleştirmek için uyuşturucu deneyimine başlamasını ve bu durumun gittikçi bir bağımlılık haline gelerek uydurma bir suçlama doğrultusunda hapse atılması üzerine ablasının girip ressam kardeşin kurtarılmasını konu alan bir plot ile önümüze getiriyor. Olaylar hem Tetsuro (ressam ), hem de ablası Katsuro tarafından anlatılıyor.
Kitabı 5 yıldız kılan durum bana göre, çok sıradan kavramların önümüze getirilmesi ve aslında bizim batı-toplumların karşı karşıya kaldığı, hukuk, devlet, yozlaşmakta olan kültürel ve bireysel erozyonumuza bir ışık tutmasıydı. Kullanılan bazı alt metinler özellikle cidden muazzamdı.
Toplumda elitist yaklaşım içinde olan kişilerin kendilerini toplumdan soyutlamaları Katsuro olarak çok naif bir şekilde öne konuluyor.
Ikezawa, her ne kadar doğululuk ve Avrupalılık kavramlarını bazen okurun gözüne az da sıkan şekilde soksa da betimlemeleri,dilinin akıcılığı tarafından güzel bir eserdi. Tabii ki olay akışlarını okuduğunuzda biraz daha ayrıntılanmasını beklediğiniz durumlar söz konusu.
Umudun, bireyselliğin ve kendimizi olduğumuz gibi kabullenip, yaşamda cidden ne kadar anın içindeyiz algısı kitapta çok güzel verilmişti.
Herkese iyi okumalar
Kaoru'yu, annesinin isteği üzerine içinde begovil olan kovayı taşırken, abisi Teççi onun resmini çizer.Abisi ressam olarak bu resim sayesinde tanınır.Özgürlüğünü ilan eder.Kitabın ismi buradan geliyor.
Gelelim konusuna:Teççi Bali'de uyuşturucu madde ile yakalanır.Ona komplo kurulur.Cezası idam olarak telafuz edilir.Kız kardeşi Kaoru onun suçsuz olduğunu ispatlamaya çalışır.
Madde bağımlılığının insan üzerindeki etkileri ustaca anlatılmış.Olumsuz gördüğüm yerleri ise gereksiz detaylara yer verilişiydi.Bu kadarlık hata kadı kızında da olur deyip kitabı beğendiğimi söyleyebilirim.
Ağabeyine Çiçek Taşıyan Kız üzerine
Japon edebiyatına ait okuduğum ilk kitaptı Ağabeyine Çiçek Taşıyan Kız. Mükemmel bir üslup ve sürükleyiciliğe sahip olmasının yanı sıra öğretici ögeleri de olan bir eser bitirmenin memnuniyeti içindeyim. Kitapta adı geçen ülkeler ve hatta bazı ressamların eserlerine de merak edip internetten bakma ihtiyacı hissettim. Suç ve Ceza’dan sonra her satırını atlamadan okumaya çalıştığım ikinci kitaptı diyebilirim. Mitoloji hikayelerinin anlatıldığı kısımlar okuma hızımı yavaşlattı ama sıkıldığımı söyleyemem, bu folklorik ögelere olan yaklaşımınızla ilgili bir durum. Bu bölümler mitolojiye yahut farklı kültürlerin özüne ilgili iseniz dikkatinizi çekecektir. Özetle; kurgusu, üslubu ve akıcılığı ile unutamayacağınız bir kitap...
Nereden başlayacağımı bilemedim evet güzel kaliteli bir kitap ama öyle aman aman mutlaka okumalısınız diyemem. Belkide bende ki beklenti yüksekti çok fazla değerlendirme dinledim mutlaka okumalısın harika vb. O yüzden beklentilerimin altında kaldı. Betimlemelerde çok fazla detaya inildiğinde olayı her yönüyle gözümüzde canlandırıp olayın içine akmamızı sağlarken diğer yandan bazı kısımlarda sıkılmamıza neden oluyor. İçsel bir mahkemenin vicdanın ön planda olduğu hem sıkıldığım hemde büyük bir heyecanla okuduğum bir eserdi.
Henüz Paris'in vaftizli bir gecesindeyim Uzakdoğu'ya daha çok var.Bilmediğim bütün yollardan çıkacağım ben sana.Yolların en dolambaçlısından geliyorum.
Gecenin bir vakti sokaklar da başıboş dolaşırken varolusunuz ile ilgili düşüncelere daliyorsunuz. Sonra yan tarafta olan parkta sokak lambasinin altında bir banka oturuyorsunuz. Varoluş ile ilgili düşünceleriniz durmadan aralıksız devam ediyor ve beyninizi zorluyor. Birden çimenlerin arasında gözünüze şekli tuhaf bir taş çarpıyor. Bir anda taş ile