... sevmekten vazgeçmek için seviyor ve başkalarını sevmek ya da bir süreliğine veya sonsuza dek yalnız kalmak için sevmekten vazgeçiyor.
Bugüne ihtiyaç duymayan bir gelecek hayal etmek istiyor; gelecek kendini bugünden kurtarabilsin diye olayları özgür iradeyle, aşkla yerlerine oturtuyor.
Ona aşık olmaya başlamadan bir saniye önce ona aşık olmaktan vazgeçmişti. Kulağa tuhaf geliyor ama tam da bunu hissediyor: Karla'ya aşık olmak yerine aşk ihtimaline, sonra da aşkın yakınlığına aşık olmuştu.
Abartıyor, burası kesin. Ama kimse biraz olsun abartmadan yaşayamaz.
Verónica sonunda bu arayışın ardından, esas zoruna gidenin ne olduğunu buldu: parçası olmak istediği dünya bu değildi - ne bu ne de buna yakın bir dünya Verónica'nın parçası olabileceği bir dünyaydı.
Julián sadece görüntülerle ilgileniyor, onları kaydediyor, sonra da unutuyor. Belki de öteden beri kendini görüntüleri takip etmekle sınırladı: karar almadı, ne kaybetti ne de kazandı, sadece belli görüntülerin benliğini sürüklemesine izin verdi ve onları takip etti, korkmadan ya da cesurca davranmadan, ta ki onlara yaklaşana ya da onları söndürene dek.