Taksideyim, gozum taksimetrenin kosesinde yazan sate takiiyor, 23.18. Otobusum 18 dakika evvel Esenler’den hareket etmis olmali, yani 12 dakika icerisinde Dudullu’daki terminale yetismem gerek.
“Biraz daha hizli olabilir misiniz, rica etsem”
“Na’piyim abla, ceza mi yiyelim. Erken ciksaydin evden madem.”
Ah su sehir ve taksicileri, bu sehri
Bazen sanki karşısında biri varmış gibi konuşup, çok değişik bir ses tonuyla gülüyordu. Zaman zaman birden öfkeyle bir bağırıyordu ki, neye uğradığımızı şaşırıyorduk. Ben de de panik atak başlamıştı. Yerinden kıpırdarsa, ben aniden çok korkuyordum. Yanımda bir başkası yükses sesle konuşsa, öksürse çok korkuyordum. O sinirlenince elim ayağıma
Uzaklaşırsam İyileşecek Kalbim / Bana Dargın Geçmişim
Selamlar efendim. İncelememin başında yazardan kısaca bahsetmek isterim. Susan Forward 1938 doğumlu bir yazar, terapist ve öğretim üyesi. Güney Kaliforniya Üniversitesi’nde psikiyatrik sosyal hizmet uzmanlığı alanında yüksek lisans, ardından klinik sosyal hizmet uzmanlığı alanında doktora derecesi almış. Güney Kaliforniya’da birçok psikiyatri
“Bazen yeni bir hayata başlamamız için tüm şartlar olgunlaşıyordu ve istesek de istemesek de o hayatın içinde kendimizi buluyorduk.”
“Bazı düşüşler de vardı ki, kalkmanın bir türlü mümkün olmadığını öğreniyorduk. Hayat bir tekerlekli sandalye kesiliyordu ve o sandalye sanki bizi üzerinde istemiyormuş gibi davranıyordu.”
“Çocuklara en büyük
Pek de şaşılacak bir tespit değil herhalde?
Kıkırdıyor. Sana veriyorum.
Neyi veriyorsun?
Kontrolü Nikki. Ne istediğini söyle. Tam olarak ne istediğini söyle.
Senin dışında mı?
Nerene dokunmamı istersin? Ne hızla? Göğüs uçlarını ısırmamı mı istersin yoksa kulaklannı mı? Dilimi o
enfes deliğine daldırmamı mı istersin? Söyle Nikki. Bana ne