KENDİM ETIİM KENDİM BULDUM
Bugün Pazar, bir şiirin bitirilebileceği en münasip gün. Bir yandan sardalye konservemi yerken, bir yandan da Zeyna ve Miss Marple'a söylemem gerekenleri kafamda toparlamaya çalışıyorum. İçimde her Pazar olduğu gibi kötü bir şey olacağına dair kuvvetli bir his. Ama yabancı değil ve hatta müptelasıyım. “Kadehinde zehir olsa ben içerim bana
Sayfa 82 - Metis Kitap
Çıkıp yücesine seyran eyledim Gördüm ak kuğulu göller perişan Bir firkat geldi de durdum ağladım Öpüp kokladığım güller perişan
Sayfa 74 - Kültür ve Turizm Bakanlığı
Reklam
Ya Sabır Tespihleri.....
Benim meczup haykırışlarım Senin rengarenk, doksan dokuzluk Tespihlerine gömüldü Güldün delicesine Ağladım; anlamadın Tanelerinde yüzün İmâmesinde endâmın vardı Sonra ben çekerdim o sevda tespihini
Çekilmez kahrımı çektin yıllar boyu Benimle ağladın, benimle güldün Kuru ekmeğimdi Fakir yatağımdı Bitmez çilemdi benimle paylaştığın Nice günler dert ortağımdın benim Omuzlarına dayayıp yorgun başımı Az mı ağladım hıçkıra hıçkıra Az mı sildin seven ellerinle gözyaşımı Kimi gün dostum oldun en vefalı Koşarak geldim sana Teselliyi, umudu sende
Sayfa 212Kitabı okudu
Ya Sabır Tesbihleri...
Benim meczup bakışlarım, Senin rengârenk, Doksan dokuzluk Tespihlerine gömüldü. Güldün delicesine... Ağladım, anlamadın. Tanelerinde yüzün, İmâmesinde endâmın vardı.
Günleri günlere bağladım da bekledim Nelerin ardından ağladım da bekledim Ak değil kara değil, tonları varmış renklerin Okudum bildiğimi yani yok yere çekmedim
Reklam
96 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.