224 syf.
·
Not rated
Arkadaşlar yorum yaparmısınız
Öncelikle bu kitabı okumama vesile olan Rüveyda hocama çok teşekkür ediyorum.
Kitabın başlığından yola çıkmak istiyorum.
Oyuncak tamirhanesi.
Oyuncak ne demek çocukların gözünde? sadece bir nesneden ibaret mi sizce? değil.
Eski veya yeni, gıcır gıcır ve ya yıpranmış, çocukların oyuncakları bir nesne değil bir özne olarak algıladıklarını;
“O” SÖZLERİN ÇİZDİĞİ RESİM
Yıllar öncesi. Güneydoğu’da tenha bir ilçedeyim. İstanbul çocuğuyum. Işıklı caddelerden, denizlerden, martılardan ayrılıp gelmişim. Ne yana baksam dağ, kirli renkler. Ne zaman baksam içimde ağlama hissi.
Çarşıya çıktım. Erkek gibi, pantolonumla. Kızlar pantolon giymezmiş; çok ayıp. Hesap soran bakışlardan iyi bir dayak yedim. Onlardan nefret
Gelmesem de bekle beni
GELMESEM DE BEKLE BENİ ... -
-ADEM ÖZBAY - AZ KİTAP-
Şehre herkes yakışıyor şimdi. İşportacı delikanlılar, tuzu kuru tüccarlar, öğrenciler, dilenciler ve yalancılar. Şehre bir ben yakışmıyorum. Çünkü, sensiz bir şehrin toprağında ayak izim öksüz duruyor. Sensiz, penceremde gün ışığı mahzun. Sanma ki yolcular sadece bavullarını alarak giderler bir şehirden. Giderken bana verdiğin güvercin ürkekliğini götürdüm, yağmur ferahlığını, kardelen cesaretini…
Kavuşmaya yüzümüz olsun diye, ağladım. Unutmamaya yeminimiz olsun diye, mahzun dokunmadım kirpiklerine. 'Sen ağlama kirpiklerin ıslanır', ağlama, bekle yalnızca, emanetlerini yerli yerine; yani bakışlarını Zühre yıldızının burcuna, sıcaklığını mezarımın başucuna ve aşkını hüzzam bir yağmurun dudağına koymaya ahdetmiş bu adamı bekle, gelmesem de…
(Tanıtım Bülteninden)
Sayfa Sayısı: 192
Baskı Yılı: 2016
Dili: Türkçe
Yayınevi: Az Kitap
KİTAP YORUMUM
Kitabın içeriği Deneme. Düz yazı ve sözlerden, şiirlerden oluşuyor. Yine bir çay saatinde ya da uyumadan önce okuyabilirsiniz. Oldukça keyifli bir eser olmuş.
Okumayan bin pişman
“Kuşlar tutsak yaşayamazlarmış. Ya çocuklar? Onlar tutsak yaşayabilirler mi?”
Bir oturuşta okuduğum, bittikten sonra elimden bırakamayıp boş boş duvarlara baktığım ve özellikle son sayfalarında gözyaşlarımdan dolayı yazılanları okuyamadığım bu muhteşem eseri incelemek benim için bir hayli zor olacak.
Romanda bize küçük Barış’ı anlatmış Feride
Hayat akıp giderken sevda kalbine yer edindiğinde şiir yazmaya başlayan Serdar Çakıroğlu, Serdari mahlası ile düşüncelerini kağıtlara aktarır. Kitap iki bölümden oluşuyor. İlk bölüm sevdası için yazılan şiirlerden oluşuyor. İkinci bölüm ise taşlama (hiciv) şiirlerinden oluşuyor.
Sevda şiirlerinde yüreğine düşen sevdaya karşılık alamayan bir
272 syf.
5/10 puan verdi
Çok hızlı giden bir roman. Clara ' yı sevmedim ben. Onu okurken kendimi onunla hiç bağdaştıramadım. Küçük kardeş Clara ölen ablasını kıskanan aynı zamanda onu çok seven , annesini ablasından kıskanan, dul ve iki çocuklu bir kadın. Ablasının zamansız ölümünden sonraki hayatını okuyoruz Clara' nın. Otuz beş yaşında ama yaptıkları çok çocuksu geldi. Özgüvensizdi bir kere. Ablasının yanında hep ezilmiş ve bunu bir türlü aşamamış. Miquel'i eleştiren ve sonunda ondan içimin yağlarını eriten bir cevap alıp sus pus olan Clara sen tanıdığım en basit kadın karaktersin.Çocuğunun babası kim onu bile bilmiyorsun.Seni okudukça sinirim tepeme çıktı valla. Yazar neden öyle bir karakteri kaleme almış, ben neden böyle bir kitabı okumuşum? Kendime Clara'yı okuduğum için acıyorum resmen. Kitabı tavsiye falan etmiyorum. Okumayın.
