💟 İnsansevengillerdenim 💟
Doğduğum andan itibaren kimseyi yormadığımı söyler annem..beslemek için bile kendi uyandırırmış. Ablamın yemediği ne varsa bana yedirirmiş.Hiç yemek seçmemişim mesela. Oyun oynarken kimse ağlamasın diye hep ben vazgeçermişim. Babamla haber izler annemle örgü yaparmışım.Alınan her yeni giysiyi renk takıntım olmadan ilk
Sene 1968 Nisan. Babaannemle büyükbabam kırklı yaşların başında. Babam ise 6 yaşında. Gecenin zifiri karanlığında aynı odada uyuyorlar. Bir öksürük sesi duymuş babam. Ardından pencereden patlayan üç el silah sesi. Yatağın üstünden kalkıp bakarken düşmüş babasının üstüne ve sanırım korkudan bayılmış. O kısmı hatırlayamıyor.
Amcam on sekizine
Ben isterim ki
Bulutlar ağlasın,
Ama çocuklar ağlamasın;
Hiçbiri öksüzlük, yetimlik nedir duymasın.
Ben isterim ki
Konuşsun her çiçek kendi dilince;
Ama silahların kesilsin sesi.