Bir çocuğun huzuru annesinin koynudur.
Cennet annelerin ayakları altında ama melek anneler de bu dünyada yaşıyor ya hani, onların da canı yanar ya hani..Bazen sinirleri harap olur. Bazen yorgun olurlar. Bazen yıpranırlar. Ama anneler her acıya göğüs gererken tek acıya dayanamaz. Evladının küskün bakışlarına. Ne yaşarsanız yaşayın, anneniz kızmış bile olsa siz onun can parçasısınız. Bunu asla unutmayın.
"Ağlarsa anam ağlar,
Gerisi yalan ağlar" demişler.
Kitabsever
Ağlarsa anam ağlar..
" Bir annenin çocukları için akıtacak gözyaşları her zaman vardır! “ diyor kadın.
Hayatın içinde umudun hiç bitmemesi de bu yüzden.
Sayfa 24 - Profil KitapKitabı okudu
Ağlarsa anam ağlar
Gayrısı yalan ağlar
Sayfa 293Kitabı okudu
‘Ağlarsa anam ağlar, gerisi yalan ağlar’ halk deyimi o kadar da geçerli değil. Canın çok yanacak biliyorum...
Kadın Gibi Ağlamak
Eşi,kızları ve kızkardeşleri hasta yatağının başında ağlıyordu adamın. Ellerinden bir şey gelmiyordu. Yaşlı annesi de bütün gücüyle dua ederek evinde ağlıyordu. Hastahaneye gidecek dermanı yoktu kadıncağızın. "Ağlarsa anam ağlar gerisi yalan ağlar" sözü yalanlanıyordu. En içten kadınlar ağlıyordu orası öyleydi,hesapsızca. Gülmek ve ağlamak bir ana-babadan doğmuş ikiz kardeşlerdi. Oğulları, erkek kardeşleri, damatları da ağlamak istiyordu ama zordu. Toplum böyle öğretmişti, erkekler ağlamazdı, onlar gözyaşlarını nereye saklayacaklarını bilemeden bir köşeye çekilmişti sessizce. Hayat mı daha acımasızdı yoksa ölüm mü ? Ağlamak zayıflık değil güçlülüktü. Elbette kadınlar daha güçlüydü..
Ağlarsa anan ağlar gerisi yalan ağlar..
Bana ela yolculuk göründüğü gün,
Bulunmasına bulunur sanırım
Tabutumu taşıyacak üç beş dost;
Arkamdan ağlıyacak bir kızcağız.
Fakat zamanla dostlar unuturlar;
Sevgiliyi bir başkası avutur.
İstemem o dehşet gün gelip çatsın;
Bana kimseler anam kadar yanmaz.
İNSAN HALİ
Ağlarsa anam ağlar gerisi yalan ağlar...
Köylünün evine gelen misafir yer içer, er ya da geç çekip giderdi; ama kabristanına gelirse, ebediyete kadar orada istirâhat edebilirdi. Gâliba zâbitler de bu fikirdeydiler ki, muhtarın evinden öfkeli bağırış çağırış sedâları işitildi. Aslında askerler kızmakta pek haklı sayılmazlardı. Çünkü ordu, bu harpte donarak ölen binlerce askerin cesedini, ancak yarım asır kadar sonra toplayıp gömecekti. Vatanı uğruna yaşayan birine köpek, yine vatanı uğruna ölene de köpek leşi muamelesi yapmak, gâliba bir devlet geleneğiydi.
Sayfa 172 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Yaralar artık hemen kabuk bağlıyor, sarılmayı bile beklemiyor, deriler kalınlaşalı çok oldu, gözyaşı diye bir şey mi var ki ağlamaktan gözpınarlarımız kurusun, ne dövünerek ne içi kan ağlayarak yas tutanlar var artık. Herkes kendine ağlıyor, kendi yitiğine yetiyor herkesin merhameti. Ateş düştüğü yeri yakıyor o kadar, 'ağlarsa anam ağlar' dedikleri gibi oluyor...
Sayfa 56Kitabı okudu
Boşa dememişler ağlarsa anam ağlar gerisi yalan ağlar diye
